فروغی که از بیت نبوت و خاندان رسالت، جهان و جامعه را روشنی می داد، در وجود شکافنده ی دانشها، حضرت

” باقرالعلوم ” تجلی یافت.

امام باقر(علیه السلام)، مجمع نورانیت ها و خاستگاه فضایل بود.

سلامی که پیامبر، از زبان ” جابر ” به امام  “ باقر ” رساند، گویای منزلت این وجود برکت خیز و عزّت آفرین است.

امروز، فقه شیعه، میراث آن امام است و فقهای تشیع در ضیافتخانه ی حوزه ها، بر سفره ی دانش  و معارف ابا جعفر(علیه السلام) نشسته اند.

دانش اگر دریا بود، او نا خدای آن اقیانوسها بود. علم اگر گوهر بود، او غوّاص بی بدیلی بود که دامن دامن مروارید معرفت به تشنگان عرفان می بخشید.

مسجد مدینه و حرم رسول، هنوز طنین صدای او را در خود دارد، که به نشر علوم و احادیث اهل بیت می پرداخت.

فخر ما این است که شیعه ی حضرت باقر( علیه السلام) و پیرو مرام عترتیم.