عن الامام الصادق علیه السلام: مَنْ طَلَبَ ثَلاثَةً بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ ثَلاثَةً بِحَقٍّ: مَنْ طَلَبَ الدُّنيا بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ الاخِرَةَ بِحَقٍّ؛ وَ مَنْ طَلَبَ الرِّآسَةَ بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ الطّاعَهَ لَهُ بِحَقٍّ؛ وَ مَنْ طَلَبَ المال بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ بَقاؤُهُ لَهُ بِحَقٍّ.

هر کس سه چيز را به ناحقّ بخواهد، از سه چيز ديگر به حقّ محروم مى گردد: هر كس دنيا را به به ناحق بخواهد از آخرت حقيقتاً محروم مى گردد؛ و هر کس به ناحقّ رياست طلبى كند از اطاعت زيردستان به حقّ محروم مى شود؛ و هر كس به ناحقّ مالى را بخواهد، از ماندگار بودن آن مال به حقّ محروم مى شود.

                                                                                                                    تحف العقول ص 335

امام حسین بن علی علیه السلام :خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَكُنْ فِيهِ، لَمْ يَكُنْ فِيهِ كَثيرُ مُسْتَمْتَعٍ: اَلْعَقْلُ وَ الدّينُ وَ الْأَدَبُ وَ الْحَياءُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ.

پنـج چيز است اگر در انسـان نباشد، در او بهـره زيادى نخـواهد بود: 1.عقل 2.دين 3.ادب 4.حيا 5.خوش اخلاقی

                                                                                                      حیاه الامام الحسین علیه السلام، ج1، ص18

امیرالمؤمنین علیه السلام:

خوشبخت ترين مردم ، كسى است كه نفْس او متقاضىِ طاعت خدا باشد.

                                                                                                         غرر الحكم ، حدیث 3396

امام الحسین علیه السلام:

لا اَفْلَحَ قَوْمِ اشْتَرَوْا مَرْضاةَ الْمَخْلُوقِ بِسَـخَطِ الْخـالِقِ.

ملّتى كه خشنودى مردم را با خشم خدا معامله كند هرگز رستگار نخواهد شد.

                                                                                                           عوالم، ج 17، ص 234

عن الامام الباقر علیه السلام:

اَوحَى اللّه َ تَعالى الِى مُوسى عليه السلام : اِنّ مِنْ عِبادى مَنْ يَتَقَرَّبُ بِالحَسَنَةِ فَاُحكِمُهُ فِى الجَنَّةِ، فَقالَ مُوسى: يا رَبِّ ما تِلْكَ الحَسَنَةُ؟ قالَ: يَمْشى فِىحاجَةِ اَخيهِ المُؤمِن قُضِيَت اَوْ لَمْ تُقْضَ.

خداوند به موسى عليه السلام وحى كرد كه: بعضى از بندگان من كار نيك انجام مى دهد كه او را در بهشت حاكم و برقرار مى سازم. موسى گفت: خدايا آن كار نيك چيست؟ فرمود: براى تأمين نياز برادرش تلاش مى كند، موفق به قضاى حاجت او بشود يا نشود.

                                                                                                                 مصادقة الاخوان

امام الجواد علیه السلام:

سه چيز است كه هركس دارا باشد پشيمان نمى شود :

* پرهيز از عجله و شتاب

* مشورت در كارها

* توكل بر خدا وقتى تصميم به انجام كارى گرف

                                                                                                   الفصول المهمه ، ص274

عن الامام الحسین علیه السلام:

خمسٌ مَنْ لَمْ تَكُنْ فِيهِ، لَمْ يَكُنْ فِيهِ كَثيرُ مُسْتَمْتَعٍ: اَلْعَقْلُ، وَ الدّينُ وَ الْأَدَبُ، وَالْحَياءُ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ.

پنـج چيز است اگر در انسـان نباشد، در او بهـره زيادى نخـواهد بود:

۱ـ عقل ۲ ـ دين ۳ ـ ادب ۴ ـ حيا 5 ـ خوش اخلاقى.

                                                                                      حیاة الامام الحسين عليه السلام، ج 1، ص 181

 امام رضاعليه السلام:

اَلْمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَمْ يُخْرِجْهُ غَضَبُهُ عَنْ حَقٍّ، وَ اِذا رَضِىَ لَمْ يُدْخِلْهُ رِضاهُ فى باطِلٍ، وَ اِذا قَدَرَ لَمْ يَأْخُذْ اَكْثَرَ مِنْ حَقِّهِ.

مؤمن، هرگاه خشمگين شود، غضبش او را از حق بيرون نمى برد و هرگاه خرسند شود، خوشنوديش او را

به باطل نمى كشاند و هرگاه قدرت يابد، بيش از حق خودش بر نمى دارد.

                                                                                                 بحار الانوار، ج 75، ص 355

امام علی علیه السلام:

دانشی که تو را اصلاح نکند،گمراهی است.

پيامبر صلي الله عليه و آله :

🔸لا تَزالُ عِصابَةٌ مِن اُمَّتي يُقاتِلونَ عَلى أبوابِ دِمَشقَ و ما حَولَهُ و عَلى أبوابِ بَيتِ المَقدِسِ و ما حَولَهُ لايَضُرُّهُم خِذلانُ مَن خَذَلَهُم ظاهِرينَ عَلَى الحَقِّ إلى أن تَقُومَ السَّاعَةُ ؛

 پيوسته گروهى از امّت من بر دروازه هاى دمشق و پيرامونش و بيت المقدّس

و پيرامون آن مبارزه مى كنند و يارى نكردن آنان ، زيانى به آنها نمى رساند .

آنان تا روز قيامت پشتيبان حقّ اند .

                                                                                                           📚مسند أبى يعلى ، ج 11 ، ص 302

عن النبی صلی الله علیه و آله:.. وَ هُوَ شَـهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْـمَةٌ وأَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَاخِرُهُ عِتْقٌ مِنَ النّارِ.

….رمضـان» ماهى است كه ابتـدايش رحمت است و ميانه اش مغفرت

 و پايانش آزادى از آتش جهنم.

                                                                                                                بحار الانوار، ج 93، ص 342

امام علی علیه السلام :

بد توشه ای است برای روز معاد ،ظلم و تعدی به بندگان خدا .

                                                                                                                     غرر الحکم 310

امام على عليه السلام :  

هَلَكَ خُزّانُ الأموالِ وهُم أحياءٌ ،والعُلَماءُ باقونَ ما بَقِيَ الدَّهرُ ، أعيانُهُم مَفقودَةٌ ، وأمثالُهُم فِي القُلوبِ مَوجودَةٌ .

مال اندوزان، با آن كه زنده اند، مُرده اند و اهل علم، تا دنيا هست زنده اند. پيكرهايشان از ميان مى رود، امّا يادشان در دلها

هست.

                                                                                                                        نهج البلاغة : الحكمة 147

تفسیر سوره مباره دهر

عن الامام الهادی علیه السلام: الشاكِرُ أسعَدُ بالشُّكرِ مِنهُ بِالنِّعمَةِ التي أوجَبَتِ الشُّكرَ ؛ لأنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ ، و الشُّكرَ نِعَمٌ و عُقبى .

کسی که شکر می کند نتیجه ای عائدش می شود که ازنعمتی که به خاطر او شکر می کند بالاتر است

زیرا نعمت، متاعی است که غالبا زودگذر است ولی شکر، دو چیز دارد: هم نعمت است زیرا موجب فزونی و استمرار نعمت

است و دیگر اینکه نتیجه ی آخروی دارد.                                               تحف العقول، صفحه 483

امام علی علیه السلام:

🔸الْكـَلاَمُ فِي وَثَاقِكَ مَا لَـمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ؛ فَإِذَا تَكَـلَّمْتَ بِهِ، صِرْتَ فی وَثَاقِهِ. فَاخْزُنْ لِسَانَكَ، كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ؛ فَرُبَّ كَلِمَة سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً

🔹تا سخن را به زبان نياورده اى، سخن در بند توست. همين كه آن را به زبان آوردى، تو در بند سخن در مى آيى.

پس همان گونه كه زر و سيم خود را در گنجينه مى نهى، زبانت را نيز در کنج خانه دهان نگه دار؛

كه بسا سخنى نعمتى را از كف برده و خشم و كيفرى [الهى] را آورده است.

                                                                                                                                حکمت 381 نهج البلاغه

عن الامام الصادق علیه السلام:مَنْ طَلَبَ ثَلاثَةً بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ ثَلاثَةً بِحَقٍّ: مَنْ طَلَبَ الدُّنيا بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ الاخِرَةَ بِحَقٍّ؛ وَمَنْ طَلَبَ الرِّآسَةَ بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ الطّاعَهَ لَهُ بِحَقٍّ؛ وَ مَنْ طَلَبَ المال بِغَيْرِحَقٍّ حَرُمَ بَقاؤُهُ لَهُ بِحَقٍّ.

هر كس سه چيز را به ناحقّ بخواهد، از سه چيز ديگر به حقّ محروم مى گردد: هر كس دنيا را به به ناحق بخواهد از آخرت حقيقتاً محروم مى گردد؛ و هر كس به ناحقّ رياست طلبى كند از اطاعت زيردستان به حقّ محروم مى شود؛ و هر كس به ناحقّ مالى را بخواهد، از ماندگار بودن آن مال به حقّ محروم مى شود

                                                                                                                       تحف العقول، ص 335

 امیرالمومنین امام علی (علیه‌السلام) فرمودند:

 از دست دادن حاجت، بهتر از درخواست کردن از نا اهل است.

                                                                                                         نهج البلاغه، حکمت ۶۶

حضرت علی علیه السلام

عاقل ترین مردم ،با حیاترین آن هاست

امام كاظم عليه السلام :
🔸جدتُ عِلمَ النّاسِ في أربَعٍ : أوَّلُها أن تَعرِفَ رَبَّكَ ، و الثّانِيَةُ أن تَعرِفَ ما صَنَعَ بِكَ ، و الثّالِثَةُ أن تَعرِفَ ما أرادَ مِنكَ ، و الرّابِعَةُ أن تَعرِفَ ما يُخرِجُكَ مِن دِينِكَ .
🔹دانشِ مردم را در چهار قسم يافتم: نخست اين كه پروردگارت را بشناسى، دوم اين كه بدانى با تو چه كرده است، سوم اين كه بدانى از تو چه خواسته است و چهارم اين كه آنچه تو را از دينت بيرون مى برد، بشناسى.

📚كشف الغمّة : 3/45

عن النبیّ صلی الله علیه و آله:

و إذا رَأيتَ الناسَ يَشتَغِلونَ بتَزيينِ الدنيا فاشتَغِلْ أنتَ بتَزيينِ الآخِرَةِ ، و إذا رَأيتَ الناسَ يَشتغِلونَ بكَثرَةِ العَمَلِ فاشتَغِلْ أنتَ بصَفوَةِ العَمَلِ ، و إذا رَأيتَ الناسَ يَتوسَّلُونَ بالخَلقِ فَتَوَسَّلْ أنتَ بالخالِقِ.

… و هرگاه ديدى مردم به آراستن دنيا مى پردازند، تو به آراستن آخرت بپرداز و هرگاه ديدى مردم به زيادى عمل مى پردازند، تو به خالص كردن عمل بپرداز و هرگاه ديدى مردم به خلق متوسّل مى شوند، تو به خالق متوسّل شو.

                                                                                      [المواعظ العدديّة : ص 293، شش نصیحت کلیدی

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:

🔹علامَةُ الصّابِرِ فِى ثَلاثٍ: اَوَّلُها، اَنْ لايَكْسِلَ، وَالثَّانِيَةُ، اَنْ لايَضْجُرَ، وَالثّالِثَةُ، اَنْ لايَشْكُوَ مِنْ رَبِّهِ عز و جل لاِنَّهُ اِذا كَسِلَ فَقَدْ ضَيَّعَ الْحَقَّ وَ اِذا ضَجِرَ لَمْ يُؤَدِّ الشُّكْرَ، وَاِذا شَكا مِنْ رَبِّهِ عز و جل فَقَدْ عَصاهُ.

نشانه انسان صبور در سه چيز است:
۱ ـ اينكه كسل نمى شود.
۲ ـ دل تنگ نمى شود.
۳ ـ از پروردگارش شكايت نمى كند.
چرا كه وقتى كسل شود، حق را ضايع و تباه خواهد كرد، و هنگامى كه دلتنگ شد، سپاسگزارى نمى كند و وقتى كه از   پروردگارش شكايت كند، گناه خواهد كرد.

                                                                                                                     📚بحارالانوار،71/86

امام صادق (علیه السلام):
🔹منْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ رِوَايَةً يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اَللَّهُ مِنْ وَلاَيَتِهِ إِلَى وَلاَيَةِ الشَّيْطَانِ فَلاَ يَقْبَلُهُ الشَّيْطَانُ.

🔸هركس به نيت نكوهش و بدنام ساختن برادر مسلمان خويش، ماجرايى نقل كند كه او را در چشم مردم بى‌آبرو كند، خداوند او را از ولايت خود به ولايت شيطان خارج مى‌كند و شیطان نیز او را قبول نخواهد کرد.

                                                                                                               اصول کافی جلد ۲ صفحه ۳۵۸

امام كاظم (عليه السلام) :

انَّ لِلّهِ عِبادا فِى الاَْرضِ يَسْعَوْنَ فى حَوائِجِ النّاسِ هُمُ الآْمِنونَ يَوْمَالقيامَةِ

خدا را در زمین بندگانى است که براى رفع نیازهاى مردم مى‌کوشند. اینان در روز قیامت در امان هستند.

کافى ، ج 2 ، ص197

امام صادق عليه ‏السلام:

🔹السَّعيدُ مَن وَجَدَ في نفسِهِ خَلوَةً يَشغَلُ بها؛

🔸خوشبخت، كسى است كه براى نفس خود خلوت و فراغتى يابد و به كار اصلاح آن پردازد.

امیرالمومنین امام علی (عليه السلام) فرمودند:

زهْدُكَ فِي رَاغِبٍ فِيكَ، نُقْصَانُ حَظٍّ؛ وَ رَغْبَتُكَ فِي زَاهِدٍ فِيكَ، ذُلُّ نَفْسٍ

اظهار بى‌ميلى به كسى كه به تو علاقه مند است سبب كاستى بهره تو در دوستى اوست و اظهار ميل به كسى كه به تو بى‌اعتناست سبب خوارى تو خواهد بود.

حکمت 451 نهج البلاغه

سُئلَ ( عليٌّ عليه السلام) أيُّ شَيءٍ مِمّا خلقَ اللّه ُ أحسَنُ ؟ فَقالَ عليه السلام : الكلامُ ، فقيلَ : أيُّ شيءٍ ممّا خَلَقَ اللّه ُ أقبَحُ ؟

قالَ : الكلامُ ، ثُمّ قالَ : بالكلامِ ابيَضَّتِ الوُجوهُ ، و بالكلامِ اسوَدَّتِ الوُجوهُ .

از امام على عليه السلام پرسيدند: بهترين چيزى كه خدا آفريده كدام است؟ فرمودند:سخن.

عرض شد: زشت ترين چيزى كه خدا آفريده كدام است؟ فرمودند: سخن.

سپس فرمود: با سخن است كه رو سفيدى حاصل مى شود و با سخن است كه رو سياهى به وجود مى آيد.

                                                                                                                        تحف العقول ، صفحه 216

امام علی عليه السّلام :
▪️الدُّنيا أَصغَرُ وَ أَحقَرُ وَ أَنزَرُ مِن أَن تُطاعَ فيهَا الحقادُ.

▪️دنيا كوچك تر و حقير تر و ناچيز تر از آن است كه در آن ازكينه ها پيروى شود.

غررالحكم، ج۲، ص ۵۲، ح۱۸۰۴

امام محمد باقر علی السلام :

مَنْ كَذَبَ ذَهَبَ جَمالُهُ، وَ مَنْ ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفْسَهُ وَ كَثُرَتْ هُمُومُهُ وَ من تَظاهَرَ عَلَيْهِ الْـنِّعمَة فَلْيُكْثِر مِنَ

الشُّكْرِ، وَ مَنْ كَثُرَتْ هُمُومُهُ فَليُكثِرْ مِنْ الاِسْتِغفارِ، وَ مَنْ اَلَحَّ عـَلَيْهِ الفَقرُ، فَليَقُلْ « لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِالعَلِىّ العَظيمِ

هر كس دروغ بگويد آراستگى او برود،

هر كس اخـلاقش بد شود خـود را عذاب مى دهد و اندوهش فراوان مى شود.

هر كس نعمت ها پيايى بر او فرود آيد، بايد زياد شكر كند،

هر كس اندوهش زياد شود، بسيار استغفار كند

و هر كس فقر بر او فشار آورد، بگويد: «لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ العَلِى العَظيمِ.

امام علی علیه السلام :

فَإِنَّ الدُّنْيـا أَدْبَرَتْ، وَ آذَنَـتْ بِوَدَاعٍ،وَ إِنَّ الاْخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ وَ أَشْرَفَتْ بِاطِّلاَعٍ،أَلاَ وَ إِنَّ الْيَوْمَ المِضْمَارَ، وَغَدا السِّبَاقَ،وَ السَّبَـقَةُ الْجَنـَّةُ، وَالْغايَةُ النّـارُ.

اينك دنيا روى گردانده است و وداع مى كند و آخرت روى آورده است و طلايه هاى آن نمايان شده است.

هشدار! كه امروز زمان تمرين و آزمايش است و فردا هنگام مسابقه،

                                                   مسابقه اى كه بردش بهشت است و باخت آن، آتش.

                                                                                                           نهج البلاغه، خطبه28

امام محمدباقر(علیه السلام):

▪️كلُ عَيْنٍ باكِيَةٌ يَوْمَ القِيامَةِ اِلاّ ثَلاثَ عُيُونٍ: عَيْنٌ سَهَـرَتْ فِى سَبـيلِ اللّه ِ. وَ عَيْنٌ فاضَت مِنْ خَشْيَةِ اللّه ِ. وَ عَيْنٌ غَضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّه ِ.

▪️روز قيامت همه چشم ها گريان است مگر سه چشم:

چشمى كه در راه خدا بيدار مانده است

چشمى كه از خوف خدا گريسته است

 چشمى كه از محارم الهى فرو بسته شده است.

                                                                                                          معدن الجواهر و رياضة الخواطر، ص 34

قِيلَ لِلصَّادِقِ (ع) عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ‏ أَمْرَكَ فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي‏ لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ.
به حضرت صادق (ع) عرض كردند كار خود را بر چه چيز بنا كرده‏اى؟ فرمود بر چهار چيز: 1- فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي دهد. پس به كوشش پرداختم. 2- دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد خجالت كشيدم. 3- فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد آرامش يافتم. 4- و دانستم بالاخره بسوى مرگ مي روم به همين جهت آماده آن شدم

وسائل الشیعه ج 21-ص 477

امام رضا عليه‏ السلام:

▪️أفضَلُ العَقلِ مَعرِفَةُ الإنسانِ نَفسَهُ
▪️برترين خرد، خودشناسى انسان است.

منبع :بحار الأنوار: ج78، ص352، ح9

هر صبح یک حدیث

امام صادق علیه السلام:
🔹احْذَرُوا أَهْوَاءَكُمْ كَمَا تَحْذَرُونَ أَعْدَاءَكُمْ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَعْدَى لِلرِّجَالِ مِنِ اِتِّبَاعِ أَهْوَائِهِمْ وَ حَصَائِدِ أَلْسِنَتِهِمْ.
🔸از هواى نفس خود بترسيد چنان كه از دشمنانتان مى‌ترسيد، زيرا كه چيزى برای انسان دشمن‌تر از پيروى هواى نفس و سخنان بیهوده نیست.

 الكافي : 2/335/1

امام صادق علیه السلام : اِنَّما خُلِّدَ أهلُ النّارِ فِى النّارِ ِلأَنَّ نِيّاتِهِم كانَتْ فِى الدُّنيا أنْ لَو خُلِّدُوا فيها أن يَعصُوااللّه َ أبَداً ؛

وَإنَّما خُلِّدَ أهلُ الجَنَّة ِ فِى الجَنَّة ِ لاِنَّ نِيّاتِهِم كانَتْ فِى الدُّنيا أن لَو بَقَوا فيها أن يُطيعُوااللّه َ أبَداً ؛ فَبِالنِّياتِ خُلِّدَ هؤُلاءِ

وَ هؤُلاءِ. ثُمَّ تَلا قَولَهُ تَعالى : «قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ» قالَ: عَلى نِيَّتِهِ.

اهل دوزخ از اين رو در دوزخ براى هميشه مى مانند كه قصد داشتند، اگر در دنيا جاودان ماندند، هميشه نافرمانى

خدا كنندو اهل بهشت از اين رو در بهشت جاودانند كه نيت داشتند اگر در دنيا باقى بمانند هميشه در اطاعت خدا

باشند؛ پس ايندسته و آن دسته به سبب نيّت خود (در بهشت يا جهنم) جاودانى شدند. سپس اين آيه را تلاوت

فرمود: « بگو هركس برابرِبرنامه خود عمل مى كند»، يعنى برابر نيت خويش .

امير المؤمنين علي عليه السلام : اَلدَّهرُ يَومانِ : يَومٌ لَكَ وَ يَومٌ عَلَيكَ فَإذا كانَ لَكَ فَلا تَبطَر وَ إذا كانَ عَلَيكَ فَاصطَبِر (حکمت نهج البلاغه)

دنيا دو روز است : روزى به سود تو و روزى به زيان تو . هرگاه به سود تو بود ، سركشى نكن و وقتى به زيان تو بود،  

                                                         شكيبايى پيشه كن .

 پيامبر اکرم(صلي‌الله‌عليه‌وآله):

إنَّ الصِّيامَ لَيسَ مِنَ الأَكلِ وَالشُّربِ فَقَط؛ إنَّمَا الصِّيامُ مِنَ اللَّغوِ وَالرَّفَثِ ، فَإِن سابَّكَ أحَدٌ أو جَهِلَ عَلَيكَ فَقُل: إنّي صائِم

 روزه تنها پرهيز از خوردن و آشاميدن نيست، همانا روزه، پرهيز از بيهوده گويى و دشنام دادن است،پس اگر كسى دشنامت داد، يا با تو نابخردى كرد، بگو: «من روزه‌ام».

————————————————

📚 صحيح ابن حبّان: ج ۸ ص ۲۵۶ ح ۳۴۷۹