شعر ذیل از اشعار حضرت زهرا(س) در کنار قبر پیامبر است:                            

نَفسِی عَلی زَفَراتِها مَحبُوسَه         یا لَیتَها خَرجَتُ مَعَ لزَفَرات

لاخَیرَ بَعدَکَ فِی الحَیاةِ                 وَ إِنَّما اَبکِی مخافَة اَن تَطُولَ حَیاتِی

پدرجان! جانم با آن همه غم و اندوه دردسینه ام حبس شده/

ای کاش با همان اندوه ها از بدنم خارج می شد.

پدر جان! بعد از تو هیچ خیر و نیکی در زندگی نیست/

گریه می کنم از بیم آنکه (مبادا) بعد از تو زندگی ام طولانی گردد.