به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در مازندران، خانم راضیه میرزا دباغ، در سلسله نشست مجازی هفتگی در جمع طلاب و اساتید حوزه علمیه خواهران استان مازندران اظهار کرد: امام خمینی (ره) راه را برای مردم روشن کرد.

وی ادامه داد: در زمانی که حکومت جلوی دین داری و تعالی به سمت خداوند را گرفته بود، شیر زنانی بودند که یادشان نرفت وظایفشان چیست و هریک به اندازه ظرفیت وجودی خود اقدام به عمل کردند.

میرزا دباغ با اشاره به اینکه مردم ایران از سال ۴۲ با اهداف حضرت امام (ره) و عقاید ضد دین خاندان پهلوی آشنا شدند، تصریح کرد: جرقه این جریان از ماجرای مسجد گوهرشاد، هجوم به حوزه‌های علمیه قم، جلوگیری از مجالس روضه و … زده شد.

وی افزود: این زنان بودند که در میدان سیاست و فرهنگ، با آگاهی و مقاومت با دستگاه ظلم و ستم مبارزه کردند تا انقلاب به ثمر بنشیند، خانم دباغ یکی از این زنان بود.

استاد حوزه خواهران خاطرنشان کرد: بانویی که تلاش کرد الگویش زهرای اطهر باشد، دیروز مشغول مبارزه با حکومت فاسد پهلوی و بعد از پیروزی انقلاب، سرگرم سازندگی و آماده سازی فضای انقلابی بود.

وی اشاره کرد: خانم دباغ تلاش کرد هر جا که می‌تواند اثرگذار باشد؛ روزی در همراهی با امام حاضر بود چون باید زن‌ها در همه مراکز تصمیم گیری و قدرت حضور داشته باشند، حضرت امام (ره) نیز چنین تفکری داشتند؛ روزی با پذیرفتن ریاست زندان زنان تهران به وظیفه خود عمل کرد، چون معتقد بود که ناشایسته‌ترین افراد جامعه احتیاج به تعلیم و تربیت و اصلاح سازی دارند و الحق هم که ما شاهد تغییراتی در رفتار اغلب آنان بودیم.

استاد حوزه خواهران اظهار کرد: خانم دباغ بسیار به سنت‌های ایرانی اسلامی اهمیت می‌داد و برای همه افراد در خانواده برای او جایگاه مشخصی داشتند،؛ تمام تلاششان این بود که هر چیزی در جای خود قرار بگیرد ارزش یکی، دیگری را تحت‌الشعاع قرار ندهد؛ علی رغم تمام فعالیت‌های اجتماعی، برای خانه داری، بچه داری و همسر داری اهمیت ویژه‌ای قائل بود، به صله‌رحم حتی با دورترین فرد منتسب به خانواده بسیار تاکید می‌کرد و هر از گاهی سعی می‌کرد تمام افراد فامیل را دور هم جمع کند تا از حال هم با خبر باشند و از مسائل مهم دیگر مسئله دینداری او است، آنچه به آن اعتقاد داشت مسئله نماز اول وقت بود.

وی ادامه داد: گاهی اوقات چیزهایی در گذشته اتفاق افتاده، ولی به آیندگان انتقال پیدا نکرده، اما امروز وقتی تلاش‌های کسانی مانند بانو دباغ را مشاهده می‌کنیم، وظیفه برای ما روشن می‌شود و امروز شجاعانه‌تر و آگاه‌تر از گذشته باید در پی حراست از این انقلاب باشیم، مگر نه اینکه مزین هستیم به نام زهرایی که جانش را در دفاع از ولایت پرداخت کرد، باید در همه ابعاد زندگی نگاهمان به ایشان باشد تا وظیفه یک زن مسلمان ایرانی و انقلابی را به درستی انجام دهیم.