دوست علی (ع) دوست خداست ولازمۀدوستی خدا تقوا ست.

در جمع مدیران و معاونان فرهنگی مدارس علمیه غرب استان مازندران مدیریت مدرسه علمیه  نوشهر خانم غلامرضایی روایتی از نبی اکرم خاتم انبیاء صلی الله علیه واله وسلم درفضیلت مولی الموحدین امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع)را این چنین عنوان کرد: آمده که حضرتش فرمودند: ” حبّ علی بن ابیطالب (ع) حسنة لا تضرّ معها سیئهوبغض علی سیئة لا تنفع معهاحسنة ” یعنی دوستی و محبت علی (ع) حسنه ای است که با وجود آن هیچ گناهی به انسان آسیب نمی رساند و بغض ودشمنی نسبت به حضرتش گناهی است که با وجود آن هیچ کارنیک و حسنه ای سودمند نخواهد بود ، دوست علی (ع) دوست خداست ولازمۀدوستی خدا تقوا می باشد. اگر محبت علی علیه السلام راستین باشد ، هیچ گناهی به انسان صدمه نمی زند ؛ یعنی اگر محبت علی ، که نمونه کامل انسانیت و طاعت و عبودیت و اخلاق است ، از روی صدق باشد و به خود بندی نباشد ، مانع ارتکاب گناه می گردد ، مانند واکسنی است که مصونیت ایجاد می کند و نمی گذارد بیماری در شخص واکسینه شده راه یابد.  محبت پیشوایی مانند علی ، که مجسمه عمل و تقوا و پرهیزگاری است ، آدمی را شیفته رفتار او می کند ، ‌فکر گناه را از سر او به در می کند ، البته به شرطی که محبتش صادقانه باشد. کسی که علی (ع) را بشناسد ، تقوای او را بشناسد ، سوز و گداز او را بداند ، ناله های نیمه شبش را بداند و به چنین کسی عشق بورزد ، محال است که خلاف فرمان او که همیشه امر به تقوا و عمل می کرد ، عمل کند.  

هر محبی به خواسته محبوبش احترام می گذارد و فرمان او را گرامی می دارد ، فرمان برداری از محبوب ، لازمه محبت صادق است. لذا اختصاص به علی (ع) ندارد و  محبت صادقانه رسول اکرم (ص) نیز چنین است. پس معنای حدیث «حب علی بن أبی طالب حسنة لا تضر معها سیئة» این است که محبت علی ، حسنه ای است که مانع ضرر زدن گناه می شود ؛ یعنی مانع راه یافتن گناه می شود. معنایش این نیست که جاهلان پنداشته اند و آن این که محبت علی چیزی است که هر گناهی مرتکب شوی ، بلا اثر است. 

در ادامه مدیران در مورد موضوعات جلسه که شامل فرایند ارتباطات اداری ، اصول برگزاری نشست ها و همایش ها  و معاونان فرهنگی با موضوعات ایده های نوین جهت برگزار شدن مراسم افتتاحیه و برنامه های فرهنگی هفته اول سال تحصیلی تبادل نظر کردند.