مهم‌ترین جلوه عدالت اجتماعی امام علی (ع) حفاظت از بیت المال و تقسیم عادلانه آن بین مردم است.

به گزارش خبرنگار مدرسه علمیه الزهرا (س) کلاردشت در جمع طلاب و اساتید این مدرسه خانم کاویانی ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت امیرمؤمنان علی (ع)، جلوه عدالت حضرت علی را این چنین بیان کرد: دوران کوتاه حکومت امام علی(ع) بهترین مصداق برقراری عدالت در جامعه اسلامی می‌باشد. عدالتی که همگان را برابر ساخت و حقوق را به تساوی تقسیم نمود. جامعه‌ای که در آن سیاه و سفید، عرب و عجم، با یکدیگر تفاوتی نداشتند. هر کس می‌توانست به راحتی حقوق خویش را دریافت کرده و بدون دغدغه به امرار معاش پردازد. سیره امام علی (ع) بهترین الگو برای هر انسانی است که می‌خواهد عادلانه زندگی نماید. بدین منظور در این مجال به بررسی عدالت اجتماعی در نهج البلاغه، می‌پردازیم.

وی تصریح کرد: مهم‌ترین جلوه عدالت اجتماعی امام علی (ع) حفاظت از بیت المال و تقسیم عادلانه آن بین مردم است. ایشان در فرازی از خطبه‌های خود (خطبه ۱۳ نهج البلاغه) می‌فرمایند: ” به خدا سوگند! بیت المال تاراج شده را هر کجا باشد که بیابم به صاحبان اصلی آن بازمی‌گردانم، اگر چه با آن ازدواج کرده، یا کنیزانی خریده باشند، زیرا در عدالت گشایش برای عموم است ” .

کاویانی خاطرنشان کرد: امام علی (ع) هنگامی اداره دولت اسلام را برعهده گرفت که معیارها، در مراحل پیشین حق با باطل مخلوط شده بود، پس هدف حضرت از مواجه شدن با حکومت، تأسیس نمونه دولت عدل الهی بود. از این رو اصرار داشت که بیعت با او آشکار انجام شود تا رضایت امت معلوم گردد. آنگاه حضرت با طبقه‌ای روبه رو شد که در نظام پیشین موقعیت اجتماعی و مالی متمایز از دیگر مسلمانان داشتند، پس با ایشان مقابله کرد و امور را به جای خود، یعنی برابری شدید میان مردم در حقوق و تکالیف، بازگرداند، در نتیجه، آتش چندین جنگ علیه حضرت افروخته شد. از سوی دیگر، اردوگاه امویان از سیاست رشوه و خریدن پنهانی هم‌پیمانان سود می‌جست. امام علی(ع) با رد این سیاست، بر پیروی از سیاست مبتنی بر عدل و برابری میان مردم پای می‌فشرد. امام (ع) به این مقدار نیز بسنده نکرد؛ بلکه همه دارایی‌هایی را که با زور و از راه چپاول گردآوری شده بود، مصادره کرد. امام علی (ع) اصرار داشت از خود و دوستان و یاران خاصش اسوه و نمونه‌ای در دوری از خوشی‌ها و لذات دنیا ارائه دهد، به این اعتبار که این‌گونه بودن حاکمان برای سیاست عدالت اجتماعی، امری طبیعی است. علاوه بر این، امام (ع) مُصِر بودند که حال تولید و تولیدکنندگان مراعات شود و آنان به پرداخت مالیات‌هایی که توان آن را ندارند، مکلف نشوند و با ایشان بزرگوارانه برخورد شود.