عن الباقرعلیه السلام: لَا يَزَالُ الْمُؤْمِنُ فِي صَلَاةٍ مَا كَانَ فِي ذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَائِماً كَانَ أَوْ جَالِساً أَوْ مُضْطَجِعاً إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ ». (تفسیرصافى، ج 1، ص 408)

 امام باقر علیه السلام می فرمایند : مؤمن تا مادامی که در یاد خداست در حال نماز است. - خوشا آنان که دائم در نمازند - مراد این است که به یاد خدا باشید . چه درحال ایستاده و چه در حال نشسته و چه در حال خوابیده به یاد خدا باشید. که این یاد خدا گاهی با ذکر لفظی است و گاهی با ذکر قلبی و گاهی ذکر قلبی همراه با ذکر لفظی است که این یک فضیلتی دیگر دارد. این آیه را حضرت به عنوان شاهد، ذکر فرمودند. « کسانی که خدا را در حال قیام و نشسته و خفته ، یاد می کنند. »

[ شرح حدیث از امام خامنه ای ( مدظلّه العالی ) در مقدمه درس خارج آذرماه 96 ]

❤️ #مقام_معظم_رهبری ❤️