پیامبر که خود ، اسوه توکل بود، معنای توکل را از جبرئیل پرسید و چنین پاسخ شنید: 

معنای توکل این است که انسان یقین کند سود و زیان و بخشش و حرمانش به دست مردم نیست و باید از آنها نا امید باشد. اگر بنده ای به این مرتبه از معرفت برسد که جز برای خدا کاری  انجام ندهد و جز او به کسی امیدوار نباشد، نه از غیر او بهراسد و نه به کسی جز او چشم طمع داشته باشد، این همان توکل برخداست.1

———————————————————

^{_{1. بحار الانوار، ج 68،ص 138.}}