نوشته اند اگر کسی بخواهد رقّت قلب پیدا کند، نازک دل شود، که فرض کنید در نماز، شنیدن مصائب اهل بیت(ع) ،خوب گریه کند، گریه ای که ثابت شده که در حکم دارو است. حجت الإسلام حسین انصاریان در یکی از سخنرانیهایشان نقل می کردند که:من برای کسی که از آمریکا به ایران آمده بود، نیم ساعت درباه ی گریه صحبت کردم. به من گفت: یعنی شما می توانید هر شب گریه داشته باشید؟ گفتم: بله، خیلی از مردها و زنهای ما هنوز نماز شب می خوانند و در آن، خصوصاً در رکعت آخر  و در قنوت نماز وتر، در ” یارب یا رب” و ” العفو” گفتن، بسیار گریه می کنند. ماه رمضان، شب های احیا، محرم و صفر، شهادت ائمه و فاطمه زهرا: گریه می کنند. گفت: پس شما باد خیلی سالم باشید. گفتم: اتفاقاً خیلی از مردم ما سالم هستند. بیماری های غربی ها و آمریکایی ها را ندارند. نه از نظر بدن و نه از نظر روح. ما به اندازه ی کشورهای غربی، دیوانه، دارای ضعف عصبی، افسرده و خودکشی نداریم.

افرادی که دچار این مسائل می شوند، در زندگی خود خلأ دارند. بعد گفت: در آمریکا چند سال است که دکترهایی تربیت شده اند و در مطب می نشینند، مریض که می آید، پرونده اش را روی تخصص خود تکمیل می کنند، بعد به مریض می گویند: شما چند روز، جای خلوتی را پیدا کنید که راحت گریه کنید، آن وقت خوب می شوید.گفتم: پس بشنو از جلال الدین مولوی که در هفتصد سال قبل، در قرن ششم و هفتم، براساس معارف اسلامی فرموده:

گریه بر هر درد بی درمان دواست                 چشم گریان، چشمه ی فیض خداست

کلمه دوا، خیلی جالب است. در قرآن نیز آمده است:

( أَعیُنَهُم تَفِیضُ مِنَ الدَّمعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الحَقِّ)(1)

دو چشم آنان فراوان اشک می ریزد، برای معرفتی که به حق پیداکرده اند.

تا نگرید ابر کی خنددچمن                تانگرید طفل کی جوشد لبن(2)

این گریه را چه کسی به بچه یاد داده است که تا به دنیا می آید، گریه می کند؟ تا گرسنه می شود، تا به او اخم می کنند،تا بر سرش داد می کشند، گریه می کند. این اسلحه را چه کسی به او داده است که از خودش دفاع کند؟ اگر گریه خوب نبود که به ما نمی دادند.

منبع:انصاریان،حسین،حلال و حرام مالی،قم،دارالعرفان،1393.

…………………………

1- مائده(5):83؛” دیدگانش را می بینی به سبب آنچه از حق شناخته اند، لبریز از اشک می شود.”

2- مولوی