والفجراشاره به وقت ظهور امام زمان (عج)دارد كه روشنایی حكومت و عدالت ایشان جهانگیر خواهد بود.
به گزارش خبرنگار مدرسه علمیه الزهرا(س) کلاردشت نشست علمی – تخصصی با موضوع تفسیر سوره مبارکه فجر برگزار گردید.
در این نشست استاد مهدیان بیان کرد: این سوره همانند بسیاری دیگر از سوره هایی كه در مكه نازل شده ، دارای آیاتی كوتاه، تكان دهنده، پرطنین و توأم با انذارهای فراوان است در بخش اول این سوره سوگندهای متعددی ذکر شده، كه خود مقدمه ای برای تهدید جباران به عذاب الهی است .خداوند در چند آیه نخست این سوره، به وجود مبارك چهارده معصوم (ع) قسم یاد كرده است و مسلما این سوگند ها مخاطب آیه را به هوش می دارد تا با تامل بیشتری به كلام خدا بنگرد. والفجراشاره به وقت ظهور امام زمان (عج)دارد كه روشنایی حكومت و عدالت ایشان جهانگیر خواهد بود. لذا بعد از ذكر این قسم های بیدارگر می فرماید: “هل فی ذلك قسم لذی حجر:"آیا در آنچه گفته شد سوگند مهمی برای صاحبان عقل و خرد وجود ندارد؟!
به دنبال آیات گذشته كه متضمن سوگندهایی پرمعنا بود، آیات مورد بحث با اشاره به چند قوم نیرومند از اقوام گذشته كه هر كدام ، قدرتی عظیم محسوب می شده ، اما بر مركب غرور سوار شده و راه طغیان و كفر را پیش گرفتند ، سرنوشت دردناك آنها را روشن می سازد تا دیگران از خواب غفلت بیدار شوند.
در ادامه استاد فرجامی افزود: “ألم تركیف فعل ربك بعاد"آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد چه كرد؟!
منظور از دیدن در این آیه، علم و آگاهی است. اما از آنجا كه داستان این قوم به قدری مشهور و معروف بوده كه گوئی مردم زمان های بعد نیز آن را با چشم خود می دیدند، تعبیر به دیدن شده است. البته مخاطب در این آیه پیامبر(ص ) است، ولی هشداری است برای همگان. خداوند نمونه دومی از گروه طغیانگر از اقوام گذشته را ذكر كرده ، می فرماید: قومثموداز قدیمی ترین اقوام و پیامبرشان، صالح(ع) بود و در سرزمینی بنام وادی القری میان مدینه و شام، زندگی می كردند. تمدنی پیشرفته و زندگانی مرفه و صاحب ساختمان های عظیم و پیشرفته بودند.سپس به قومی دیگر پرداخته و می افزاید:"و فرعون ذی الأوتاد” آیا ندیدی خداوند با قوم فرعون قدرتمند و ظالم چه كرد؟! فساد شامل هر گونه ظلم و تجاوز می شود، در واقع یكی از آثار طغیان آنها بود و هر قوم طغیانگری سرانجام در فساد همه جانبه فرو می رود. سپس در یك جمله كوتاه و پرمعنی به مجازات دردناك همه این اقوام طغیانگر اشاره كرده می افزاید: “فصب علیهم ربك سوط العذاب:” لذا خداوند تازیانه عذاب را بر آنها فرو ریخت.