به گزارش خبر نگار مدرسه علمیه الزهرا (س) کلاردشت کرسی آزاد اندیشی با موضوع جایگاه گریه در عزای امام حسین (ع) درروز چهارشنبه مورخ94/8/27برگزار گردید.
مدیریت مدرسه علمیه الزهرا (س)خانم زهرا بحرکاظمی بیان کردند : هدف از گذاشتن کرسی آزاد اندیشی استفاده از نظرات طلاب در این امر می باشد و اینکه طلاب با مطالعه دقیق و پس از تحقیق و پژوهش در مورد موضوع مطرح شده بتوانند تمام ابهاماتی که وجود دارد برطرف کنند .
در ادمه خاطر نشان کردند : با توجه به فرا رسیدن اربعین حسینی و شبهاتی که در مورد گریه برای امام حسین (ع) وجود داشت طلاب در زمینه جایگاه گریه در نهضت عاشورا را بررسی کرده و با ارائه دادن آن ، تمام سوالاتی که در این زمینه وجود داشت بر طرف گردید .
حجت الاسلام دیباجی مسؤول مدرسه علمیه الزهراء (س) گفتند :
انسانها از جهات مختلف با هم متفاوتند. زمانیکه انسان گریه می کند از شدت درد و از اعماق سینه گریه می کند، اما اکنون در این عصر می گویند که انسان باید طالب شادی باشد و گریه جز خمودی چیز دیگری به همراه ندارد ولی وقتی نوحه امام حسین خوانده شود قضیه فرق می کند.
گریه یعنی واسطه و رابطه ، یعنی توسل به امام حسین ، یعنی توسلات خدایی، یعنی نزدیک شدن به خدا ، اشک یعنی اجازه ، اما اشک یک عکس العمل فیزیکی نیست یک چراغ است در دل های ما. گریه بر امام حسین گریه بر دردمندی و خواری نیست گریه می کنیم تا محرم زنده بماند، روز عاشورا مصیبتش از همه بزرگتر و عظیم تر است.
دیباجی در پایان گفت :گریه ما برای امام حسین اجباری نیست و هر آدمی می تواند گریه نکند و می تواند حالت بکاء  به خود بگیرد، کسی که گریه می کند امتیاز رفتن به بهشت نصیبش می شود. خدا و پیامبران نفرمودند که گریه کنید، دین ما هم گریه کردن را واجب نکرد، گریه کردن ما دلایلی دارد: دین ما عقلانی است.بین ما و کسی که برایش گریه می کنیم پلی می ماند که به او وصل می شویم.ارتباط روحی و معنوی وجودمان را بر می انگیزد که خود را در آن واقعه می بینیم و وقتی که ارتباط ایجاد می شود باعث گریه فرد می شود ، این گریه ما را آمرزیده نمی کند و زمانیکه اشک می ریزیم دلمان صاف و جلا پیدا می کند و باعث می شود با خدا ارتباط پیدا کنیم یعنی آنقدر به خدا نزدیک می شویم که از خدا ارزش می خواهیم.