1-      شب ها کم می خوابید و بیشترشب را به عبادت سپری می کرد.

2- بسیاری ازروزها راروزه داشت وبه ویژه روزهای اول،نیمه وآخرهرماه راروزه می گرفت ومی فرمود: “اگرکسی این چندروز راروزه بگیرد، به شخصی ماند که تمام روز، روزه بوده است .

3- سجده هایش بسیارطولانی بود،به گونه ای که پس از نماز صبح درسجاده   به عبادت ادامه می داد تا دمیدن آفتاب صبحگاهی تسبیح وحمد خدا می گفت وبرپیامبرصلوات می فرستاد وبه سجده شکرادامه می دادتاروزبالابیاید.

4- قرآن بسیارتلاوت می کرد وانس امام باقرآن چنان بودکه پاسخ اوبه هرپرسشی، وهمچنین تمثیل های اوازقرآن برمی خاست.

5- هنگامی که دربستربسترخواب قرارمی گرفت، بسیارقرآن تلاوت می کرد.

6- درتلاوت قرآن، اگربه آیه ای می رسید که درآن سخن ازدوزخ و کیفرالهی بود، سخت می گریست و از آن به خدا پناهنده می شد.

به نمازاول وقت اهتمام داشت و درروزهایی که روزه داشت، نخست نمازمی خواند وسپس افطار می کرد.