مهدى جان!

روز را با يادت شب مى‏ كنم و هر شب منتظرت هستم. در تاريكى شب‏هاى ظلمانى، منتظر شنيدن صداى گامهايت درپس كوچه‏هاى انتظار هستم. آرى من منتظر او هستم كه خود نيز منتظر است.

قريب 1165 سال است كه شيعيان، اين مظلومان هميشه تاريخ، انتظار آمدن لحظه‏اى را مى‏ كشند، انتظار آن لحظه كه عطر و بوى خوش محمّدى‏ صلّى اللّه عليه و آله سراسر جهان را يكبار ديگر معطر كند. انتظار آن لحظه‏اى كه خاطره مظلوميّت زهرا و على و فرزندانشان را در خود نهفته دارد. انتظار لحظه‏اى كه در آن طنين: «أين الطالب بدم المقتول بكربلاء» زمين و آسمان را فرامى‏ گيرد.

در آن لحظه نوگل نرگس و اميد شيعه از راه مى‏ آيد. از سفرى دور، به دورى قرنهاى طولانى، كوله‏بار سفر «انتظار» را زمين نهاده و از درون آن، سبزى و طراوت و عدل و عدالت را كه ارمغان سفر براى منتظران چشم به راه است بيرون مى‏آورد. مى ‏دانم خود او نيز منتظر آن لحظه است، لحظه‏اى كه در زمين و آسمان بانگ: «أين المضطرّ الّذي يجاب إذا دعى» طنين‏ انداز شود. منتظر لحظه‏اى كه تكيه به ديوار كعبه داده و بانگ برآورد: «أنا بقيّةاللّه، (بقية اللّه خيرٌ لكم إن كنتم مؤمنين)»، منتظر لحظه‏اى كه وعده حق تحقق پذيرد و «جاء الحق وزهق الباطل» تحقق يابد. منتظر لحظه‏اى كه مستضعفان به امر خداوند وارثان زمين شوند و پرچم «سبز آل‏ محمّدصلّى اللّه عليه و آله» در سراسر گيتى به اهتزاز در آيد.

  در پس اين قرنها چشمانم به در دوخته شده است و منتظر آمدنت هستم.

هر صبح جمعه سراغت را از باد صبا مى‏ گيرم، نشانى از كوى آشناى تو مى‏ پرسم، اما باد صبا چون هميشه پاسخى ندارد. آه كه غروب جمعه چه دل‏گير است، چشمهاى ابرى منتظران هواى باريدن دارد. هفته‏ اى ديگر نيز بى‏گل روى مولا سپرى شد، چه سخت و طاقت ‏فرساست: «عزيزٌ علىّ أن أرى الخلق ولاترى ولاأسمع لك حسيسا ولانجوى».

همه شب منتظرت هستم تا اگر شبى گذرت به كوچه دل‏مان افتاد واز روى كرم، گوشه چشمى به كوچه تاريك دل ما كردى و آن را از نور خود منوّر ساختى، در خواب غفلت فرو نرفته باشم.

شبها را به اين اميد روز مى‏ كنم و روزها را به اين اميد شب كه تو بيايى. بيايى و دلهاى زخم‏ خورده‏ مان را مرهم گذارى.

ديگر روزهاى هفته برايم معنا ندارد، تنها به جمعه مى‏ انديشم، اى كاش هر روز جمعه بود و جمعه ‏اى معطر نزديك جمعه «موعود»، جمعه ‏اى پر از عطر اقاقیها، جمعه‏ اى به عطر خوش محمّدى [صلّى اللّه عليه و آله] ، جمعه‏ اى سرخ و حسينى [عليه السلام] ، جمعه‏ اى سفيد به پاكى دل منتظران عاشق و جمعه‏ اى سبز به سبزى «جمعه حضور».