نشست علمی تخصصی با موضوع گفتمان انقلاب و قرآن طلاب در مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت برگزار گردید.
حجت الإسلام حیدر رضوان کارشناس مذهبی سازمان تبلیغات اسلامی از کشور هندوستان در این نشست گفت:ما 2 نوع مکتب داریم که هر دو نقش اساسی را ایفا می کند یکی انسان را از ظلمات به سوی نور و دیگری از نور به سوی ظلمات سوق می دهد و اختیار با خودانسان است کدام را بپذیرد.
وی در ادامه در رابطه با اینکه کشور هندوستان چه فایده ای از انقلاب دیده است تصریح کرد: در هندوستان مکاتب مختلفی زندگی می کنند هر مکتبی در مورد زن  مطالب خاصی را بیان کرده است که زن در برابر مرد مساوی نیست، در مذهب چینی ها توجه ی زیادی به ظلم دارد در گذشته اگر شوهر فوت می کرد زن را به همراه همسر مرده اش زنده زنده دفن می کردند، بعد مشاهده کردند، این قانون درست نیست یک مقداری تخفیف قائل شدند که زن در مراسم و مجالسات شرکت نکنند به این صورت ؛  زنی که شوهرش فوت کرده، حق نداشت، در مراسم شرکت کند و زنی که شوهرش مرده نباید آرایش کند و برای همیشه لباس سفید باید بپوشد.
حیدر رضوان در پایان اظهار داشت: بعد از وقوع انقلاب نظریه صحیح در مورد زن مطرح شده که حقوق زن مساوی حقوق مرد است، قبل از انقلاب در هندوستان حوزه ی علمیه که مخصوص خواهران باشد وجود نداشته، ولی بعد از انقلاب، در همین هندوستان، حد اقل 50 حوزه ی علمیه دایر است. یکی از تعلیمات هندوستان این بوده که زن نباید درس بخواند پس شیوع شیعه در هندوستان به برکت انقلاب بوده است.

ای شمع جهان افروز بیــــــا                                           

                                                 وی شاهد عالم سوز بیــــــا

ای مهر سپهر قلمرو غیـب                                     

                                                 شــد روز ظــهور بروز بیــــــا

ای طائــر اسعد فــرخ رخ                                              

                                                 امــروز توئـی پیــــروز بیــــــا

روزم همه از شب تیره تر است                                 

                                                ای خود شب ما را روز بیــــــا

ما دیده به راه تو دوخته ایم                                        

                                               از ما همه چشم مدوز بیـــــــا

عمری است گذشته به نادانی                                   

                                               ای علــم و ادب آموز بیــــــــا

شد گلشن عمر خزن از غم                                       

                                              ای یــاد خوش نوروز بیــــــــا

من مفتقر رنجـــــــــــور توام                                                

                                            ای جان به لب است هنوز بیـا

                                                          آیـــت الله کمــپانــی

میردامادی،سیدباقر،مواعظ المعصومین،تهران،انتشارات اندیشه مولانا،1391،ص421.

همزمان با 12 بهمن آغاز دهه مبارك فجر، صبح روز دوشنبه(زمان ورود تاریخی معماركبیر انقلاب اسلامی به میهن اسلامی) زنگ انقلاب و ایثار در مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت به صدا درآمد و این مراسم با پخش سرودهای انقلابی و پذیرایی با چای و شیرینی همراه بوده است.

حجت الإسلام والمسلمین سید محمود دعایی: جریان شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی نه تنها در حالات روحی و فکری، بلکه در نظم برنامه روزمره امام اثر نگذاشت. ایشان ساعتی از روز را برای مطالعه کتاب های جدیدی که به دستشان می رسید اختصاص داده بودند و به عنوان مثال تمامی کتابهای مرحوم دکتر علی شریعتی را مطالعه می کردند و به خصوص به آثار آقای مطهری بسیار علاقه داشتند و آثار ایشان و آقای طالقانی را قبول داشتند. در مورد کتابهای دکتر شریعتی نیز معتقد بودند آنقدرها که به این آثار اعتراض و  حمله می شود بی مورد است و تا این حد انحراف در میان آنها وجود ندارد. خاطرم هست که در آن ایام کتاب ” طلوع انفجار” حاج سید جوادی را مطالعه می کردند. حاج احمد آقا می گفتند: وقتی امام از تشییع جنازه فرزندشان بازگشتند، ساعت کتابهای روزمره شان بود. کتاب ” طلوع انفجار” را باز کردند و به مطالعه آن پرداختند.

سعادتمند،رسول، درسهایی از امام:نظم و قانون گرایی،قم،تسنیم،1389،ص60.

مگر من شاعرم

خانم فاطمه طباطبائی: زمانی که به اقتضای رشته تحصیلی ام، یکی از متون فلسفی را میخواندم، بعضی از عبارات دشوار و مبهم کتاب را با امام در میان می گذاشتم. کم کم این پرسش و پاسخ به یک جلسه ی درس بیست دقیقه ای تبدیل شد. این بود تا یک روز صبح، که برای شروع درس خدمت ایشان رسیدم. دریافتم که امام با یک رباعی طنز آمیز به من هشدار داده اند.

این شعر را که دیدم، مجدانه از ایشان ابیات دیگری درخواست کردم،چند روز بعد این اشعار را نوشتند:

تقاضاهای مکرر من کم کم تأثیرکرد. چون مدتی بعد چنین سرودند:

آنچه به من جرأت اصرار می داد، لطف بی کران آن عزیز بود. این چنین بود که هردم بر خواهشهای من افزوده می شد. این ماجر تا آنجا پیش رفت که از ایشان درخواست سرودن غزل کردم و ایشان عتاب کردند. مگر من شاعرم؟! ولی من همچنان به اصرار ادامه دادم تا اینکه چند روز بعد چنین شنیدم:

منبع: سعادتمند، رسول،درسهایی از امام، قم، تسنیم،1389.

شما مردم را برای پشتیبانی از خود لازم دارید. دولت بدون پشتیبانی مردم نمی تواندکار بکند و هریک از ادارات و وزارتخانه ها باید این مسئله را مد نظر داشته باشند که برای خدا، مردم را راضی نگه دارند و اگر شما تاریخ پنجاه سال سلطنت را ملاحظه کنید، آن وقت تکلیف خودتان را می دانید که با ملت بودن چیست و بدون ملت بودن چیست. همه ما باید برای خدمت به توده هایی که در طول تاریخ همیشه محروم بوده اند، کوشش کنیم. و دولت باید این فرصت را، که در این کشور افرادی پیدا می شوند که خودشان می توانند کارها را انجام بدهند، غنیمت بشمارد و به تدریج، ان شاء الله، به آن جایی برسند که ما دیگر به خارج احتیاجی نداشته باشیم و مسلماً اینها تشویق می خواهند و شما باید به این فکر باشید که برای خدا کار کنید تا نتیجه کارتان تا ابد باقی بماند و بدانید هر کاری که شما انجام دهید و ملت از آن استفاده اسلامی و فرهنگی بکند، برای شما فایده دارد، اگر شما هم نباشید.

منبع: خمینی، روح الله،صحیفه امام،ج18،ص279 تا 280

به مناسبت ایام الله دهه فجر کادر مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت با امام جمعه شهرستان حجت الإسلام مقیسه دیدار نمودند.
خانم بحر کاظمی مدیر مدرسه ضمن تبریک ایام و تقدیر و تشکر،  گزارشی از فعالیتهای مدرسه در ایام الله دهه فجر ارئه دادند.

برنامه صبحگاه مشترک مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت باعنوان بیعت با امام عصر(عج) و با حضور  کارکنان خانم سایر ادارات در سالن اجتماعات مدرسه برگزار گردید.
این مراسم با پخش کلیپ تصویری راجع به امام زمان(عج)، قرائت دعای عهد، وسخنرانی همراه بوده است.

حجت الإسلام مقیسه امام جمعه شهرستان کلاردشت گفت: شعار زیبایی در دوران امام(ره) بوده که بی عشق خمینی نتوان عاشق مهدی(عج) شد، این انقلاب مقدمه انقلاب حضرت مهدی (عج) است.

وی با اشاره به اینکه امام (رضوان الله تعالی) فرمودند: انقلاب باید از توده های مردم به وجود بیاید خاطر نشان کرد: شاهکار امام(ره) این بود که آگاهی مردم را سرلوحه ی خود قرار داده بود و معتقد به تغییر حکومت با شیوه روز دنیا نبوده است چرا که امام (ره) از آیه لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ تمسک جسته است و توانسته چنین انقلاب با عظمتی را بوجود آورد، امروزه اگر می بینید که آمریکا از سوریه و … نمی ترسد و هراس آن از آگاهی مردم ایران می باشد،مردم باید آگاه شوند، متوجه دین و حقیقت دین باشند که ظلم را نپذیرند.

امام جمعه کلاردشت تصریح کرد: علت نامیدن شعار سال به نام مردم سالاری دینی آنست که امام به حضور و آگاهی های مردم توجه داشت و همین امر باعث شد که انقلاب هم چنان باقی بماند اگر مردم  پشتوانه امام و کشورنبودند  در حال حاضردر حوزه علمیه الزهراء(س) کلاردشت نمی توانستیم آغاز سی و هشتمین بهار انقلاب را جشن بگیریم.

مقیسه در پایان افزود: طلاب خواهران کلاردشت، خواص بی بصیرت را باید بشناسید، نگذارید رهبر تنها بماند البته مردم در 9 دی نشان دادند که چطور ملت پشت رهبری ایستادند، گروه های کذایی همه شان سرجایشان نشستند در هر حال امام با ایمان به خدا و  مردم باور داشت که مردم راه درست را طی می نمایند، انشاءالله خداوند به ما توفیق حرکت در مسیر امام و رهبری دهد، و هرچه توان داریم برای نظام بکار بندیم چرا که اعتقاد داریم این انقلاب به انقلاب امام زمان(ارواحنا له الفداء) متصل خواهد شد.

شمردم جمعه ها را بی تو ای مرد

سراسر حسرت و رنج و غم و درد

شمار جمعه ها از حد فزون است

اقلا ً جمعه ی این هفته برگرد

****

دلم آدینه ها دل تنگ مولاست

اسیر كوله بار رنج و غم هاست

تمام جمعه ها در انتظارش

غریب و خسته و بی یار و تنهاست

****

شبی یاد تو را در خواب كردم

دلم را باز هم بی تاب كردم

غروب جمعه ای یاد تو را من

به لوح سینه ی خود قاب كردم

****

بیا با هم خدامان را بخواهیم

به حق مادرت زهرا بخوانیم

كنار علقمه این جمعه مولا!

به جای ندبه؛ عاشورا بخوانیم

****

شمیم دلربای یاس زیباست

دلی لبریز از احساس زیباست

اگر در كربلا این جمعه مولا

بخواند روضه ی عبای زیباست

«روح ا… گایینی»

منبع:www.alvadossadegh.com

آیا وقتی با امام زمان(عج) صحبت می‌کنیم، ایشان صدای ما را می‌شنود؟ در این صورت چرا جواب مار ا نمی‌دهد؟

با توجه به مضمون روایتی که از امام صادق(ع) نقل شده است، امام زمان(عج) از شدت محبتی که به دوستان خود دارد، هر زمانی که شخصی او را یاد کند، نگاهی به او می‌کند و سزاوار است که یاد کننده به جهت احترام و تعظیم از جای خود برخیزد، هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می‌کند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی، تعجیل فرج ایشان را بخواهد.

بنابراین قطعاً امام زمان(عج) صدای ما را می‌شنود، اما اینکه چرا حاجات ما را برآورده نمی‌کند، دلایل مختلفی دارد؛ مثلا شرایط استجابت دعا را فراهم نمی‌کنیم که از جمله آن‌ها ترک معصیت خداست یا اینکه برآورده شدن آن حاجت به صلاح ما نیست، مانند بیمار دیابتی‌ای که از ما درخواست شیرینی می‌کند (از آنجا که او را دوست داریم به درخواست او توجهی نمی‌کنیم) به این ترتیب، امام زمان(عج) نیز که مهربان‌تر از پدر و مادر است، برای تربیت ما بسیاری از خواسته‌های ما را به خاطر خودمان اجابت نمی‌کند.

منبع:tolooemehr.com

حجت الإسلام سعیدی کارشناس مذهبی مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت در کارگاه آموزشی مبلغات سنتی و حوزوی مدرسه با اشاره به اینکه مطلبات مردم بالا رفته و این تبلیغات مدرن را می طلبد که ما مبلغین نباید از جامعه عقب بیافتیم خاطر نشان کرد: در تبلیغ ولو موعظه تان بر یک نفر تأثیر گذار باشد کفایت می کند خوش به حال کسی که با تبلیغات خود دلهایی را آماده کند و برآنها تأثیر بگذارد، هدایت یک نفر، با اسلام ناب آشنا کردن، یک بنده گریز پای را به در خانه خدا آوردن یک کفه ترازوست.

وی افزود: خطه شمال به کرات در معرض فرهنگ های مختلف قرار می گیرد مانند فرقه اهل حق که اینها زیرمجموعه های تشیع قرار می گیرند اما چه شیعه ای ، محب اهل بیت هستند اما عمل نمی کنند. اما با این اوصاف مردم ولایتمدار مازندران همیشه طلایه دار دفاع از کشورمان بودند و هستند و الان نیز بچه های مازندران حضور پر رنگ در سوریه دارند.

سعیدی در ادامه به حدیثی از امام صادق(علیه السلام) اشاره کرد و افزود: امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: عالمان مذهب ما مزدورانی هستند که ضعفای شیعه ما را در برابر نقشه های شیطان محافظت می کنند. این حدیث نشانگر آن است که زنان هم می توانند در خانه هایشان جهاد فرهنگی کنند و این جهاد به مردان فقط اختصاص ندارد.
وی اظهار داشت: امروزه فضای مجازی چون شبکه های اجتماعی، اینترنت، و… متوجه جوانان و نوجوانان ما می شود و این رسالت من طلبه و مبلغ را می طلبد که این آسیبها را شناخته ودر رفع این آسیبها تلاش کنم.با رجوع به استفتائات بیشتر مراجع در می یابیم که فتوای همه ی آنها راجع به استفاده از فضای مجازی جایز نیست می باشد چرا که جو غالب مصرف کنندگان از آنها استفاده می کنند.

حجت الإسلام سعیدی در پایان گفت: از آسیبهایی فضای مجازی 1- ترویج لاابالی گری و ضربه های اعتقادی 2- هجمه به ارزشها و گفتمان انقلاب اسلامی
3-حمله به مقدمات دینیدر غالب نقد4- حمله به نهاد خانواده 5-ترویج تنوع طلبی و هوس خواهی که به انحرافات جنسی بر می گردد و غیره می باشد.

 نشست بصیرت افزایی مبلغان در مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت برگزار گردید.

خانم مقدم معاونت فرهنگی مدرسه در رابطه با برگزاری این نشست تصریح کرد:به فرموده رهبری(مد ظله العالی) امروز روشنگریِ دینی مهمترین زرهی است که جامعه‌ی اسلامی ما می‌تواند بر تن خودش بکند و در مقابل حملات دشمن بایستد و در نظام اسلامی وظیفه‌ی ما مبلغین فقط گفتنِ مسئله‌ی نماز و روزه نیست، مردم را بیدار کنیم، هوشیار کنیم، حقایق را به مردم بگوییم،وبصیرت‌افزایی کنیم. در این نشست، راجع به حیا و صفت حیا و تبیین برنامه های دشمنان علیه انقلاب اسلامی و اهمیت بصیرت افزایی و تبلیغ و ترویج آن پرداخته شد.

خانم امیری فرمانده بسیج حوزه محدثه کلاردشت در این نشست خاطر نشان کرد: جریان شناسی به مثابه هوای گرم و سرد می ماند ، زمانیکه روزی در تونلی گیرکنیم نفس کم می آوریم جریانات فکری که در شهر و کشور اتفاق می افتد نیز اینگونه اند.

وی در دامه افزود: مهمترین برهه‌ای و زمان و مكانی كه تبلیغ، آنجا معنا میدهد، جائی است كه فتنه وجود داشته باشد. بیشترین زحمت در صدر اسلام و در زمان پیغمبر، زحمات مربوط به منافقین بود. بعد از پیغمبر، در زمان امیرالمؤمنین زحماتی بود كه از درگیری و چالش حكومت اسلامی با افرادی كه مدعی اسلام بودند، به وجود می‌آمد. بعد هم همین جور؛ در دوران ائمه (علیهم‌السّلام) هم همین جور؛ دوران غبارآلودگی فضا. والّا آن وقتی كه جنگ بدر هست، كار، دشوار نیست؛ آن وقتی كه در میدانهای نبرد حاضر میشوند، با دشمنانی كه مشخص است این دشمن چه میگوید، كار دشوار نیست. آن وقتی مسئله مشكل است كه امیرالمؤمنین در مقابل كسانی واقع میشود كه اینها مدعی اسلامند و معتقد به اسلام هم هستند؛ اینجور نبود كه معتقد به اسلام هم نباشند، از اسلام برگشته باشند؛ نه، معتقدند به اسلام، راه را غلط میروند، هواهای نفسانی كار دستشان میدهد. این، مشكلترین وضع است كه افراد را به شبهه می‌اندازد.

فرمانده بسیج خواهران کلاردشت گفت: جریانات فرهنگی نیزبدون شناخت آنها امکان پذیر نیست،پس با شناخت این جریانات فرهنگی می توان انتخاب درست داشته و فرد اصلحی را انتخاب نماییم و اولین تأثیری که یک مبلغ می تواند داشته باشدابتدا بر خانواده اش است. به فرموده مقام معظم رهبری(مدظله العالی) اگر نظام را هم قبول ندارید در انتخابات شرکت کنید، پس حضور در انتخابات باید 100درصدی باشد.

در پایان این نشست کلاس اصول مداحی و رو خوانی و روانخوانی قرآن کریم با حضور خانم پناهی، طلاب و فارغ التحصیلان برگزار گردید.پناهی یکی از ذاکرین اهل بیت (علیهم السلام) راجع به اصول مداحی گفت: قدم های مداحی به مناسبت شهادت های ائمه ابتدا گفتن مقدمه( خواندن چند بیت شعر، مدح وثنا، دعای امام زمان(عج الله تعالی)؛اگردیدید مجلس به خمودگی رفت پس از خواندن شعر به روضه خوانی پرداخته شود، پس از اتمام روضه خوانی خواندن شعر دسته جمعی می باشد.

وی در پایان کتابهای سوگنامه آل محمد(ص)آیت الله اشتهاردی و لهوف ، مقاتل را به مداحان عزیز معرفی نمود.

 حيا چیست و صفت حیا کدام است ؟
حيا يكى از مهم ترين صفات نفسانى است كه تأثير فراوانى بر حوزه هاى مختلف زندگى اخلاقى ما دارد. نقش بارز اين تأثير، بازدارندگى است.

«حيا» در لغت به مفهوم شرمسارى و خجالت است كه در مقابل آن «وقاحت» و بى شرمى قرار دارد. [1] در فرهنگ عالمان اخلاق، حيا نوعى انفعال و انقباض نفسانى است كه موجب خوددارى از انجام امور ناپسند در انسان مى گردد و منشأ آن ترس از سرزنش ديگران است. [2]
مطالعه درباره مفهوم «حيا» در آيات و روايات نشان مى دهد كه منشأ پيدايش اين حالت، درك حضور در محضر ناظرى آگاه، محترم و گرانمايه است. اين مفهوم را در خلال آنچه در كتاب و سنت در باب حيا آمده است، به وضوح مى توان مشاهده كرد. اين مفهوم، قدر مشترك ميان همه انواع حيا است.
بنابراين حيا داراى سه ركن اصلى است: فاعل، ناظر و فعل- فاعل در حيا شخصى است برخوردارِ از كرامت و بزرگوارى نفسانى. ناظر در حيا شخصى است كه مقام و منزلت او در چشم فاعل عظيم و شايسته احترام باشد، و فعلى كه ركن سوم براى تحقق حيا است، فعل ناپسند و زشت است.
در نتيجه در تفاوت ميان «حيا» با «خوف» و «تقوا» مى توان گفت كه محور بازدارندگى در حيا، ادراك حضور ناظر محترم و بلند مرتبه و حفظ حرمت و حريم او است حال آنكه محور بازدارندگى در خوف و تقوا، درك قدرت خداوند و ترس از مجازات او است.
شايان ذكر است كه اگرچه چهره بارز و جوهره حيا، بازدارندگى از ارتكاب اعمال زشت است، قهراً اين بازدارندگى، انجام اعمال نيك را در پى خواهد داشت. همچنين يادآور مى شود كه حيا در حوزه هاى مختلفى مطرح است كه بحث از آنها در جاى خود صورت مى گيرد. [3] و در اين جا تنها مباحث عام و كلى مربوط به حيا مطرح مى شود.

الف) ارزش حيا:

رسول خدا صلّى الله عليه و آله حيا را زينت آدمى شمرده و فرموده است: «بى شرمى با هيچ چيز همراه نشد مگر اين كه آن را زشت گردانيد. و حيا با هيچ چيز همراه نگشت، مگر اين كه آن را آراست.» [4] امام على عليه السّلام فرمود: «هر كه پوشش شرم گزيند كس عيب او نبيند» [5] و در بيانى ديگر مى فرمايد: «حيا پيشه كن كه حيا نشانه نجابت است»[6] امام صادق عليه السّلام جايگاه حيا را در رأس مكارم اخلاقى دانسته مى فرمايد: مكارم اخلاق يكى بسته به ديگرى است، خداوند آنها را به هر كه خود خواهد، دهد. ممكن است در مرد باشد و در فرزندش نباشد، در بنده باشد و در مولاى اونباشد، (آنها عبارتند از:) راستگويى، صداقت با مردم، بخشيدن به مسكين، جبران كردن خوبى ها، امانتدارى، صله رحم، دوستى و مهربانى باهمسايه و يار، ميهمان نوازى و در رأس همه حيا. [7]
امام على عليه السّلام در باب نقش كليدى حيا فرمود: «حيا وسيله رسيدن به هر زيبايى و نيكى است.» [8] اهميت حيا در حدّى است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: «ايمان ندارد كسى كه حيا ندارد.» [9] از سيره رسول اكرم صلّى الله عليه و آله گزارش شده است كه هر گاه با مردم صحبت مى كرد، عرقِ شرم بر پيشانى داشت و هيچ گاه به آنان خيره نمى شد.[10]
گاهى شرمسارى ماهيتى منفى مى يابد و آن در صورتى است كه منشأ آن حماقت، جهالت و ضعف نفس باشد. اين نوع شرم و حيا در اخلاق اسلامى به شدت مورد نكوهش قرار گرفته و فضيلت اخلاقى به شمار نيامده است، بلكه مانع رشد و تعالى انسان و موجب عقب ماندگى او در زمينه هاى مختلف مى گردد. در روايات از اين نوع شرم، به حياى حماقت و جهل و حياى ضعف ياد شده است.[11]

صفحات: 1· 2· 3

                              مژده                                                                                     مژده
مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت مسابقه بزرگ وبلاگ نویسی به مناسبت ایام الله فجر برگزار می کند.

محور های موضوعات وبلاگ :
نقش آموزه های قرآنی در ارتقاء سطح فرهنگ – دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران - نقش مردم درانقلاب و بعد ازآن- انقلاب اسلامی، جوانان و خودباوری- انقلاب اسلامی و منزلت زن- انقلاب اسلامی و تجدید حیات زن مسلمان- نقش زنان مازندران در پیروزی انقلاب اسلامی- ابعاد ناشناخته امام خمینی(ره)، شعر انقلاب و جامعه انقلابی.
زمان : 12 الی 15 بهمن
نکات مهم :
1. ارسال مشخصات وبلاگ از طریق ایمیل به نشانی kazemee54@yahoo.com یا تماس با شماره های 01152627060،52624464
2. ایجاد کننده وبلاگ با نام و مشخصات کامل مشخص باشد
3. ذکر اخذ منابع به صورت کامل.
4. حداقل ۵ پست با محتوای محور های فوق الذکر و در هر پست حداقل ۱۰ سطر مطلب مرتبط در فاصله زمانی ایجاد وبلاگ تا 15 بهمن 1394وبلاگ منتشر شود.

منبع:خنیفر، حسین، مهارتهای مدیریت زمان از دانش تا روش،قم، نصایح،1390.

نوشته اند اگر کسی بخواهد رقّت قلب پیدا کند، نازک دل شود، که فرض کنید در نماز، شنیدن مصائب اهل بیت(ع) ،خوب گریه کند، گریه ای که ثابت شده که در حکم دارو است. حجت الإسلام حسین انصاریان در یکی از سخنرانیهایشان نقل می کردند که:من برای کسی که از آمریکا به ایران آمده بود، نیم ساعت درباه ی گریه صحبت کردم. به من گفت: یعنی شما می توانید هر شب گریه داشته باشید؟ گفتم: بله، خیلی از مردها و زنهای ما هنوز نماز شب می خوانند و در آن، خصوصاً در رکعت آخر  و در قنوت نماز وتر، در ” یارب یا رب” و ” العفو” گفتن، بسیار گریه می کنند. ماه رمضان، شب های احیا، محرم و صفر، شهادت ائمه و فاطمه زهرا: گریه می کنند. گفت: پس شما باد خیلی سالم باشید. گفتم: اتفاقاً خیلی از مردم ما سالم هستند. بیماری های غربی ها و آمریکایی ها را ندارند. نه از نظر بدن و نه از نظر روح. ما به اندازه ی کشورهای غربی، دیوانه، دارای ضعف عصبی، افسرده و خودکشی نداریم.

افرادی که دچار این مسائل می شوند، در زندگی خود خلأ دارند. بعد گفت: در آمریکا چند سال است که دکترهایی تربیت شده اند و در مطب می نشینند، مریض که می آید، پرونده اش را روی تخصص خود تکمیل می کنند، بعد به مریض می گویند: شما چند روز، جای خلوتی را پیدا کنید که راحت گریه کنید، آن وقت خوب می شوید.گفتم: پس بشنو از جلال الدین مولوی که در هفتصد سال قبل، در قرن ششم و هفتم، براساس معارف اسلامی فرموده:

گریه بر هر درد بی درمان دواست                 چشم گریان، چشمه ی فیض خداست

کلمه دوا، خیلی جالب است. در قرآن نیز آمده است:

( أَعیُنَهُم تَفِیضُ مِنَ الدَّمعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الحَقِّ)(1)

دو چشم آنان فراوان اشک می ریزد، برای معرفتی که به حق پیداکرده اند.

تا نگرید ابر کی خنددچمن                تانگرید طفل کی جوشد لبن(2)

این گریه را چه کسی به بچه یاد داده است که تا به دنیا می آید، گریه می کند؟ تا گرسنه می شود، تا به او اخم می کنند،تا بر سرش داد می کشند، گریه می کند. این اسلحه را چه کسی به او داده است که از خودش دفاع کند؟ اگر گریه خوب نبود که به ما نمی دادند.

منبع:انصاریان،حسین،حلال و حرام مالی،قم،دارالعرفان،1393.

…………………………

1- مائده(5):83؛” دیدگانش را می بینی به سبب آنچه از حق شناخته اند، لبریز از اشک می شود.”

2- مولوی

در آيات قرآن كريم به صراحت نامى از امام زمان‏ عليه السلام به ميان نيامده است، ولى از آنجا كه ائمه اطهارعليهم السّلام مفسران حقيقى قرآنند در تفسير بسيارى از آيات، آنها را به مسأله مهدويّت و معارف امام زمان ‏عليه السلام تطبيق و تفسير نموده‏ اند. از جمله آياتى كه آنها را حضرت على‏ عليه السلام مربوط به امام زمان‏ عليه السلام دانسته ‏اند اين دو آيه است:

- عن اميرالمؤمنين عليه السلام قال: النُورُ القرآن، و النور اسمٌ من اسماء اللّه تعالى… قال اللّه تعالى فى سورة النور: اللّه نور السماواتِ و الارضِ مَثَلُ نورهِ كمشكاةٍ فيها مصباح المصباح فى زجاجة الزجاجة كانها كوكب درّىٌ…(1)
فالمشكاةُ رسول اللّه‏ صلى الله عليه و آله و المصباحُ الوصىُّ، و الاوصياءُ عليهمُ السلامُ و الزجاجةُ فاطمةُ، و الشجرة المباركة رسول اللّه‏ صلى الله عليه و آله و الكوكب الدُّرى القائم المنتظر الذى يملأ الارضَ عدلاً.(2)
اميرالمؤمنين ‏عليه السلام فرمودند: نور همان قرآن است. و نور اسمى از اسم‏هاى خداوند تبارك و تعالى نيز هست. خداوند عزّوجلّ در سوره نور مى‏فرمايند: خدا نور آسمان‏ها و زمين است، نور او همانند مشكاتى است كه درآن چراغى باشد و آن چراغ در ميان شيشه‏اى كه تلألؤ آن همچون ستاره‏اى است درخشان و روشن از درخت مبارك زيتون…
آن‏گاه فرمودند: مشكات رسول خداصلى الله عليه و آله است و مصباح وصى و اوصياء هستند، منظور از زجاجه حضرت فاطمه زهراعليها السّلام است، و مراد از كوكب دُرّى حضرت قائم المنتظرعليه السلام است. كسى كه زمين را پر از عدل و داد مى‏كند.
- [قال] اميرالمؤمنين على‏بن ابيطالب ‏عليه السلام : المستضعفون في الارض، المذكورون فى الكتاب (3)الذين يجعلهم اللّه ائمّة، نحن اهل البيت؛ يبعث اللّه مهديّهم فيعزّهم و يذلّ عدوّهم.(4)
حضرت على عليه السلام مى‏ فرمايند: مستضعفان در زمين كه در قرآن ياد شده ‏اند و خداوند وعده داده است آنها را پيشوايان مردم قرار دهد، ما اهل بيت هستيم و خداوند، مهدى ما اهل بيت ‏عليهم السّلام را [در آخر الزمان] بر مى‏ انگيزاند تا آنها را عزيز و دشمنانشان را خوار و ذليل كند.
……………………………….
1- سوره نور، آیه35.

2- معجم احادیث المهدی(ع)، ج5، ص 274،ح1699.

3-اشاره به آيه و نريد انّ نمنّ على الذين استضعفوا فى الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين؛ و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين مستضعف واقع شده بودند منت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم] گردانيم و ايشان را وارث [زمين] كنيم. سوره قصص، آيه 5
4-منتخب الانوار المضيئة، سيد بهاء الدين على النيلى النجفى، ص 30
منبع:چهل حدیث امام مهدی(ع) در کلام امیرالمؤمنین(ع)، سید صادق سید نژاد، انتشارات مسجد مقدس جمکران.

يكى از پرسش هايى كه در مورد امام زمان(عليه السلام) مى شود اين است كه چه آثار و فوايدى بر وجود امام و رهبرى كه در اختفا و غيبت به سر مى برد، مترتّب است؟ به عبارت ديگر، چرا امام(عليه السلام) سال ها قبل از ظهور، تولد يافته است و فايده وجود آن حضرت چيست؟
لازم است قبل از پاسخ نكته اى تذكّر داده شود و آن اين كه سؤال مذكور مسأله جديدى نيست كه تازه طرح شده باشد، بلكه سال ها قبل از تولد حضرت مهدى(عليه السلام)مطرح بود. حتّى اين پرسش ها همزمان با عصر نزول وحى نيز وجود داشت چنانكه از جابر بن عبد اللّه انصارى، صحابى بزرگ پيامبر نقل شده است كه گفت: هنگامى كه آيه كريمه «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاُولِي الأَمْرِ مِنْكُمْ»نازل شد، به رسول گفتم: خدا و رسول را شناختيم; صاحبان امرى را كه خداوند اطاعت آنان را به اطاعت شما مقرون كرده است، چه كسانى هستند؟

پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند:
«آنان جانشينان من و پيشوايان امّت بعد از من هستند. اول آن ها على بن ابى طالب است; سپس حسن و حسين و على بن الحسين و
محمّد بن على كه در تورات معروف به باقر است. اى جابر! در آينده نزديك، او را ملاقات خواهى كرد. هنگامى كه او را ديدى سلام مرا به او برسان. بعد از او جعفر بن محمّد، موسى بن جعفر، على بن موسى، محمّد بن على، على بن محمّد، حسن بن على و سپس فرزندِ حسن، هم نام و هم كنيه من و حجت خدا در زمين و ذخيره خدا براى بندگان اوست. همان كسى كه خداوند، مشرق و مغرب را به دستش فتح مى كند».
آن گاه حضرت فرمودند:
«او همان كسى است كه از شيعيان و دوستانش غايب مى شود،; دوران غيبتش به حدّى طولانى و دشوار است كه بر اعتقاد به امامت وى باقى نمى ماند مگركسى كه خدا قلبش را به وسيله ايمان آزمايش كرده باشد».
عرض كردم يا رسول اللّه! آيا شيعيان در زمان غيبت از او بهره مند مى گردند؟
حضرتش فرمود:
«آرى! سوگند به كسى كه مرا به نبوت مبعوث داشته است، البته آن ها از نور وجودش استفاده مى كنند و از بركت ولايتش بهره مند مى گردند، همانطور كه از نور خورشيد بهره مند مى شوند گر چه در پس ابر باشد. اى جابر! غيبت از اسرار مكتومِ خزانه علم خداست. پس آن را جز از اهلش پنهان دار».
با توجه به اين حديث مشهور، جواب سؤال مذكور به خوبى روشن مى شود كه بدون ترديد، بركات خورشيد فروزان امامت و ولايت حضرت مهدى(عليه السلام) آن چنان گسترده و فراوان است كه ابرهاى تيره و تارى كه به واسطه ستمگرى هاى دشمنان خدا براى مدّتى نامعلوم بين آن حضرت و مردم حايل گرديده، نمى تواند جلو بركات وجودى آخرين حجت و ذخيره خدا را بگيرد.
زيرا اگر چه آن حضرت در زمان غم انگيز غيبت، از تصرّف در بعضى از شئونات خويش ـ مانند حضور در جامعه و به دست گرفتن زمام امور ـ كناره گيرى مى نمايند، لكن بايد دانست كه اين امر فقط يكى از شئونات آن حضرت است; چرا كه آن حضرت در بقيه شئونات خويش تصرف مى نمايد و بسيارى از مشكلات جامعه را رفع و از درماندگان دستگيرى مى كند و امدادهاى غيبى آن بزرگوار در سراسر هستى گسترش دارد. اين موضوع شواهد فراوانى دارد كه در جاى خودش به آن اشاره خواهيم كرد.
گذشته از اين، بايد دانست كه تمام مصالح و حِكَم و فوايد و آثار وجود امام(عليه السلام)در زمان غيبت براى ما مكشوف نيست. از سفارش پيامبر به جابر فهميده مى شود كه همگان استعداد و لياقت فهم و درك بركات وجود امام(عليه السلام) را در دوران غيبت ندارند; بلكه افرادى همچون آن صحابى بزرگ مى توانند تا حدّى شعاع بركات وجودى حجّت خدا را درك كنند. زيرا حضرت در پايان گفتارشان به جابر فرمودند: «موضوع غيبت از اسرار خداست و بايد آن را از نااهلان پنهان بدارى».

منبع: جلوه های پنهانی امام عصر(علیه السلام)، حسین علی پور، انتشارات مسجد جمکران،1380

مرحوم آیت اللّه مرعشی نجفی - قدّس سره - بارها برای طلاب می فرمودند:
علّت آمدن من به قم این بودکه پدرم، آقا سید محمود مرعشی نجفی - که از زهّاد و عبّاد معروف نجف بود - چهل شب در حرم امیر المؤمنین (ع) بیتوته نمود که آن حضرت را ببیند. پس شبی در حالت مکاشفه، حضرت علی (ع) را مشاهده کرد که به ایشان فرمود: سید محمود چه می خواهی؟
عرض می کند: می خواهم بدانم قبر فاطمه ی زهرا سلام اللّه علیها کجاست؟ تا آن را زیارت کنم. حضرت فرموده بودند: من که نمی توانم برخلاف وصیت آن حضرت قبر او را معلوم کنم.
عرض می کند: پس من هنگام زیارت چه کنم؟
حضرت فرموده بودند: خداوند متعال، جلال و جبروت حضرت فاطمه را به فاطمه ی معصومه - سلام اللّه علیها- عنایت فرموده اند؛ پس هر کس که بخواهد به زیارت حضرت فاطمه ی زهرا نایل شود، به زیارت حضرت فاطمه ی معصومه - سلام اللّه علیها - برود.(1)
…………………………………….
1- فروغی از کوثر، ص 55.

آیت الله العظمی فاضل لنکرانی می فرماید:
«روزی به حرم مطهر حضرت فاطمه ی معصومه (س) مشرف شدم و پس از اینکه زیارت را خواندم، خدمت آن حضرت عرض کردم که من امروز آمده ام و هیچ حاجت دنیوی ندارم. فقط یک حاجت دارم و آن این است که درفهم آیه ی «تطهیر» مورد عنایت شما واقع شوم و این آیه را درست بفهمم و مشکلاتم در این زمینه حل گردد. پس به خانه آمدم و مشغول نوشتن مطالبی پیرامون این آیه ی شریفه شدم؛ پس مسائل و مطالبی به برکت حضرت فاطمه ی معصومه (س) برای من روشن شد که شاید اگر پنجاه سال دیگر درس می خواندم آن مطالب برای ما روشن نمی شد!»

………………………………………

منبع:بارگاه فاطمه معصومه (س) تجلیگاه فاطمه ی زهرا(س)، ص 120.

کبوتران، سیاه پوش غمی بزرگ بر رواق حرم مرثیه می خوانند و زائران،
اشک ریز و ماتم زده، رفتنت را به سوگ نشسته اند.

وفات فاطمه معصومه (س) تسلیت باد.

امام حسن بن علي (عسكري) فرزند امام دهم در سال 232 هجري متولد شده و در سال 260 هجري ( بنا به بعضي از روايات شيعه) به دسيسه معتمد خليفه عباسي مسموماً درگذشته است.
امام يازدهم پس از درگذشت پدر بزرگوار خود به امر خدا و حسب التعيين پيشوايان گذشته به امامت رسيد و هفت سالي كه امامت كرد به واسطه سختگيري بيرون از اندازه مقام خلافت, با تقيه بسيار شديد رفتار مى‌كرد, درب روي مردم حتي عامه شيعه بسته جز خواص شيعه كسي را بار نمى‌داد با اينحال اكثر اوقات زنداني بود و سبب اين همه فشار اين بود كه اولاً: در آن ازمنه جمعيت شيعه به كثرت و قدرتشان به حد قابل توجهي رسيده بود و اينكه شيعه به امامت قائلند براي همگان روشن و آفتابي شده بود و امامان شيعه نيز شناخته مى‌شدند و از اين روي مقام خلافت بيش از پيش ائمه را تحت مراقبت درآورده و از هر راه بود با نقشه‌هايي مرموز در محو و نابود كردن ايشان مى‌كوشيدند.
ثانياً: مقام خلافت پي برده بود كه خواص شيعه براي امام يازدهم فرزند معتقدند و طبق رواياتي كه از خود امام يازدهم و هم از پدرانش نقل مى‌كنند فرزند او را همان مهدي موعود مى‌شناسند كه به موجب اخبار متواتره از طرق عامه و خاصه پيغمبراكرم(ص) خبر داده بود و او را امام دوازدهم مى‌دانند. بدين سبب امام يازدهم بيشتر از سايرائمه تحت مراقبت مقام خلافت درآمده و خليفه وقت تصميم قطعي گرفته بود كه به هر طريق باشد به داستان امامت شيعه خاتمه بخشد و دَرِ اين خانه را براي هميشه ببندد.
و از اين روي همينكه بيماري امام يازدهم را به معتمد, خليفه وقت گزارش دادند, طبيب نزد آن حضرت فرستاد وچند تن از معتمدان خود و چند نفر از قضات را به منزلش گماشت كه پيوسته ملازم وي و مراقب اوضاع داخلي منزل بوده باشند و پس از شهادت امام نيز خانه را تفتيش و توسط قابله‌ها كنيزان آن حضرت را معاينه كردند و تا دو سال مامورين آگاهي خليفه در خط پيدا كردن خلف آن حضرت مشغول فعاليت بودند تا بكلي نوميد شدند.
امام يازدهم را پس از درگذشت در خانه خودش در شهر سامرا, پهلوي پدر بزرگوارش به خاك سپردند.
منبع: شيعه در اسلام ص 227،علامه سيد محمد حسين طباطبائي

يكي از بدعتهايي كه پس از شهادت موسي بن جعفر (عليه السلام) از ناحيه برخي از ياران حضرت پايه گذاري شده، پيدايش اين دسته است. واقفيه به گروهي اطلاق مي شود كه پس از شهادت امام موسي (عليه السلام) منكر شهادت حضرت و منكر امامت حضرت رضا (عليه السلام) شدند و در امامت حضرت موسي توقف كردند. اين انكار براي يك سلسله از انگيزه هاي مادي و دنيوي بود. چرا كه در تاريخ آمده است، پس از شهادت امام اموال فراواني نزد وكلا و اصحاب حضرت بود و بر آنها بايسته بود كه آن اموال را تحويل امام عصر (عليه السلام) دهند. اين افراد براي تصاحب اموال، وسوسه شدند و دست به تحريف يك حقيقت راستين زدند و آن انكار شهادت حضرت موسي و انكار امامت امام رضا بود. بدين نحو ادعا كردند كه حضرت كاظم زنده است و بعدها ظهور خواهد كرد. آنها با اين سخنان دروغين اموال امام را تصاحب كردند. گويند زياد بن مروان كه يكي از مؤسسان اين فرقه بود در وقت شهادت حضرت هفتاد هزار دينار از اموال بيت المال را در اختيار داشته است. و علي بن ابي حمزه و عثمان بن عيسي هم چنين وضعيتي داشتند. اينها همراه هم، به چنين كردار زشتي دست زدند و براي هميشه نامي ننگين براي خود ثبت كردند و در طول تاريخ انسانهاي فراواني را از راه حق بازداشتند. در كتاب غيبت شيخ طوسي (ره) و در كتاب المقالات و الفرق در اين زمينه مطالبي نگاشته شده است كه به اختصار به برخي از آنها اشاره مي كنيم:
ابن يزيد از برخي از اصحاب خويش نقل مي كند كه او گفت: وقتي امام كاظم (عليه السلام) از دنيا رفتند نزد زياد بن مروان قندي هفتاد هزار دينار پول موجود بود و نزد عثمان بن عيسي سي هزار دينار و پنج كنيز بود و مسكنش در مصر بود. امام رضا براي عثمان پيغام فرستاد كه اموال و كنيزان و ديگر وسايل را نزد او بفرستد. چرا كه او وارث پدر و امام پس از ايشان است و حضرت به عثمان گفتند، شما هيچ عذري در حبس اموالمان نداريد. اما ابن ابي حمزه انكار كرد و ادعا كرد كه مالي نزد او نيست و زياد قندي هم چنين مدعي شد. اما عثمان بن عيسي به امام نوشت پدرت نمرده است و او زنده و قائم است و بعدها ظهور خواهد كرد. و كسي كه قايل به موت حضرت موسي شده است اهل باطل است. و اگر هم از دنيا رفته باشد كما اينكه تو مي گويي پس پدرت مرا امر نكرد كه اموال را به تو بسپارم و اما كنيزان را آزاد كردم و با آنها ازدواج كردم.(1) از اين كلام روشن مي شود كه عثمان بن عيسي پيشگام و مبدع گفتار به وقف است و ديگران به وسوسه و تحريك او قايل به توقف شدند و امامت حضرت رضا (عليه السلام) را انكار كردند. گفتني است كه اين طايفه پس از اين انحراف بزرگ در حيات اعتقادي و اجتماعي خويش، دچار انحرافات ديگري هم شدند كه در جاي خود مذكور است.
پس از پيدايش اين فرقه ضاله همه ائمه (عليهم السلام) در برابر آنها موضع گرفتند و آنها را مطرود دانستند.
سعيد بن سهل بصري نقل مي كند كه من واقفي مذهب بودم و روزي با امام هادي (عليه السلام) ديدار كردم. حضرت به من فرمود: اي سعيد، آيا نمي خواهي از خواب غفلت بيدار شوي؟
اين سخن كوتاه حضرت در من چنان اثر كرد كه بحق ايمان آوردم و از باور باطل خويش دست برداشتم.(2)
برخي از ياران احمد بن مطهر از حضرت عسكري (عليه السلام) درباره واقفيه و توقف آنها بر امام هفتم پرسش كردند كه آيا آنها را دوست بدارند يا از آنها برائت جويند؟
امام در پاسخ آنها نوشت: آيا تو طلب رحمت مي كني براي عموي خويش - عمويش از واقفيه بود- خداوند عمويت را رحمت نمي كند و از او تبرا مي جويد و من هم از آنها نزد خدا بيزاري مي جويم. پس تو هم آنها را دوست مدار و با آنها دوستي و مجالست مكن و بر جنازه هايشان حاضر نشو و بر آنها هيچ وقت نماز ميت مگزار. كسي كه امامي را انكار كند يا بر شمار آنها امامي را بيفزايد، باور به امامت او پذيرفته خداوند نيست و اين شخص برابر است با كسي كه قايل به تثليث است. براستي آن كسي كه امامي را انكار كند يا بر شمار آنها فردي را بيفزايد مثل كسي است كه امامت ما را منكر است.(3)

………………………………………..

1- الغيبه، ص 43.
2-امام هادي و نهضت علويان، ص 249.
3-بحارالانوار، ج50، ص 274.

ادامه »

با قطعی شدن خروج محمدرضا از کشور آخرین امیدها از میان رفت و زمام رژیم او به دست شاپور بختیار سپرده شد. با نخست وزیری بختیار، اردشیر زاهدی نیز امید خود را به صدارت از دست داد و زودتر از محمدرضا از کشور خارج شد. محمدرضا اعضاء” شورای سلطنت” را تعیین کرد. در ین شورا شاپور بختیار(نخست وزیر)، جواد سعید(رئیس مجلس شورای سلطنت)،ارتشبد عباس قره باغی( رئیس ستاد ارتش)، عبدالله انتظام، محمدعلی وارسته، علیقلی اردلان و دکتر عبدالحسین علی آبادی عضویت داشتند.
محمدرضا، خروج خود را به تأخیر انداخت تا بختیار از مجلس شورا رأی اعتماد بگیرد.[26 دی] محمدرضا و فرح با هلیکوپتر به مهرآباد رفتند. هواپیمای او ازقبل آماده شده بود و تعدادکمی در فرودگاه حضور داشتند: رؤسای مجلسین سنا و شورا، بدره ای، ربیعی و قره باغی.

محمدرضا حدود 2 ساعت در فرودگاه منتظر ماند تا بختیار از مجلس رأی اعتماد بگیرد و حاضر شود. بالاخره بختیار نیز با هلیکوپتر به مهرآباد آمد و گفت که رأی اعتماد گرفته. محمدرضا و فرح خداحافظی کردند و وارد هواپیما شدند. بختیار و قره باغی نیز وارد هواپیما شدند. بختیار از محمدرضا پرسید که از این پس گزارشات روزانه مملکتی را کجا بفرستد و او جواب داد: ” خودتان بررسی کنید کافی است. به گزارش احتیاجی نیست! سپس قره باغی وضع خود را سؤال کرد و پرسید که تکلیف من با ارتش چیست و چه باید بکنم؟ من نمی دانم در غیاب شما چه سمتی در ارتش دارم؟ محمدرضا پاسخ داد:” ارتش و نیروهای انتظامی در اختیار شماست. هر طور منطق شما حکم عمل کنید، ولو اشتباه باشد عدم رضایتی در من ایجاد نخواهد شد. به شما حق می دهم، چون وضع مشکل است و من هم غیر از منطق از شما انتتظاری ندارم. بعلاوه، دوستی مانند فردوست هم دارید و می توانند با او مشورت کنید.” بختیار و قره باغی خداحافظی کردند و پیاده شدند و هواپیما پرواز کرد.
من قلباً از رفتن محمدرضا خوشحال شدم، هم از لحاظ نجات اواز خشم ملت و هم اینکه اگر عاقل بود می توانست زندگی خوشی را در اروپا و آمریکا داشته باشد. اما آیا محمدرضا در تمام گفتارش، حتی در آن لحظه، صادق بود؟ باید بگویم تصور نمی کنم، زیرا او چنین می پنداشت که بعد از او کشوراز هم خواهد پاشید و باز به او احساس احتیاج خواهد کرد و یا اینکه تعدادی فسر وفادار به او ممکن است دست به کودتایی به نفع او بزنند. اذا، نخست به مصر رفت تا به ایران نزدیک باشد، ولی بتدریج امیدهای او به باد رفت و او نیز از خاک ایران دورتر و دورتر شد.

…………………………………

منبع:ظهور وسقوط سلطنت پهلوی،ج1،خاطرات ارتشبد سابق حسین فردوست،1369.

جمعه یعنی یک غروب وعده دار / وعده ترمیم قلب یاس زار

جمعه یعنی مادر چشم انتظار / درهوای دیدن روی نگار

جمعه یعنی یه سماء دلواپسی / می شود مولا به داد ما رسی . . . ؟

پیش از شروع هر مسابقه ای، تمرین می کنند تا در میدان مسابقه پیروز شوند و مدال بگیرند. اکنون ما با گوش سپردن به حرف رهبر در انقلاب اسلامی ایران تمرین می کنیم تا در عصر ظهور پیرو و تسلیم امر امام باشیم؛ در حقیقت دوران غیبت کبری، دوران تمرین اطاعت است.
…………………………….
تمثیلات مهدوی، محسن قرائتی.

از هر فرصتی برای یاد گرفتن و آموختن استفاده کنید. شما در یک فصل طلایی قرار دارید. کسانی که برای آموختن، از سنین جوانی( یعنی حدود شانزده- هفده و هجده سالگی) دوران طلبگی و تکرار نشدنی دارند. اگر انسان بخواهد بیاموزد، باید در این مدت یاد بگیرد.این بزرگانی که ملاحظه می کنید، مهم ترین تحقیقات و اساسی ترین فکرها و کارهایشان در این دوران بوده است، یا مایه اش را در این دوران به دست آورده و بعد ازآن استفاده کرده اند. این دوران، دوران بسیار مهمی است. اگر شخصی این دوران را به بی کاری، کم کاری، بی توجهی و بیهودگی در محیط درس یا خارج آن صرف کند، خسارت بزرگی به او شده است.(1)
امروز دیگر روزی نیست که ما اجازه بدهیم، یک روز یا یک ساعت از عمر جوانی متدین و آماده برای تلاش و مجاهدت در راه دین- یعنی یک طلبه- هدر رود.طلبه، این است. اگر طلبه متدین نبود، طلبه نمی شد. اگر برای مجاهدت در راه دین آمادگی نداشت، طلبه نمی شد. حتی شاید بشود گفت که اگر عاشقانه این راه را دوست نمی داشت، طلبه نمی شد. بنابراین، جوانی با این خصوصیات، در روزی که اسلام توفیق پیدا کرده است یک نظام مبتنی بر اندیشه و تفکر و جهان بینی را در معرض دید بشریت قرار بدهد، نباید وقتش هدر رود. حوزه باید وقت او را به بهترین شکلی پر کند و از وقتش بهترین استفاده را ببرد و از او انسانی بسازد که می تواند امروز برای نظام اسلامی آبرو باشد و هدف توسعه و رواج و شناخته شدن اسلام را تأمین بکند.(2)

………………………………………..

1- دیدار با روحانیون و طلاب ایرانی و خارجی در مدرسه فیضیه قم 1374/09/16

2- دیدار با مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم 1369/11/04

سیمای آرمانی طلبه در نگاه مقام معظم رهبری( مد ظله العالی)، محمد عالم زاده نوری

حجت الإسلام دیباجی مؤسس مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت در نشست علمی پژوهشی تفسیر سوره هودآیات 6 الی 9 خاطر نشان کرد: اين آيه روزى دادن خداوند به همه موجودات سخن میگويد، همان كارى كه بدون احاطه علمى كامل به همه جهان امكان پذير نيست! نخست میگويد: «هيچ جنبنده‏اى در روى زمين نيست مگر اين كه رزق و روزى آن بر خداست، و قرارگاه او را مى‏داند، و از نقاطى كه از قرارگاهش به آن منتقل می‏شود (نيز) باخبر است» و در هر جا باشد روزيش را به او می‏رساند (وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها).
«تمام اين حقايق (با همه حدود و مرزهايش) در كتاب مبين و لوح محفوظ علم خداوند ثبت است» (كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ).
وی در ادامه افزود: طرز روزى رساندن خداوند به موجودات مختلف، راستى حيرت انگيز است، از جنينى كه در شكم مادر قرار گرفته تا حشرات گوناگونى كه در اعماق تاريك زمين و لانه ‏هاى پرپيچ و خم و در لابلاى درختان و بر فراز كوهها و در قعر دره‏ ها زندگى دارند كه از ديدگاه علم او هرگز مخفى و پنهان نيستند، و همانگونه كه قرآن میگويد خداوند، هم جايگاه و «آدرس اصلى» آنها را میداند و هم محل سيار آنان را، و در هر جا باشند روزيشان را به آنان حواله می‏كند.
دیباجی خاطر نشان کرد: در پاسخ اين سؤال كه آيا «روزى» هر كس از آغاز تا پايان عمر تعيين شده، و خواه ناخواه به او میرسد؟ بايد بگوييم درست است كه روزى هر كس مقدرو ثابت است، ولى در عين حال مشروط به سعى و تلاش و كوشش میباشد، و هرگاه اين شرط حاصل نشود مشروط نيز از ميان خواهد رفت.
نكته مهم اين است كه آيات و روايات مربوط به معين بودن روزى در واقع ترمزى است روى افكار مردم حريص و دنياپرست كه براى تأمين زندگى به هر در میزنند، و هر ظلم و جنابیتی را مرتكب مى‏شوند، به گمان اين كه اگر چنين نكنند زندگيشان تأمين نمى‏شود.
مؤسس مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت گفت:آيات قرآن و احاديث اسلامى به اين گونه افراد هشدار میدهد كه بيهوده دست و پا نكنند، همين اندازه كه آنها در طريق مشروع گام بگذارند و تلاش و كوشش كنند مطمئن باشند خداوند از اين راه همه نيازمنديهاى آنها را تأمين مى‏كند.
البته بعضى از روزيها مثل نور آفتاب، باران و هوا و عقل و هوش خدادادى چه انسان به دنبال آن برود، يا نرود، به سراغ او میآيند.
دیباجی در پایان گفت: اگر با تلاش و كوشش خود از همين مواهب نيز بطور صحيحى نگهدارى نكنيم آنها نيز از دست ما خواهد رفت، و يا بى‏اثر میماند. به هر حال نكته اساسى اين است كه تمام تعليمات اسلامى به ما میگويد براى تأمين زندگى بهتر چه مادى و چه معنوى، بايد تلاش بيشتر كرد.

حجت الإسلام دیباجی مؤسس مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت در نشست مبلغین در رابطه با این سؤال که چرا خدا احد است و از این صفت احدیت چه استفاده هایی را می توان کرد؟خاطر نشان کرد: اگر می خواهیم در دیگران تأثیر داشته باشیم اول باید خودمان به آن عمل کنیم مثلاً ابتدا خودمان مقید به نماز جماعت و نماز اول وقت خواندن باشیم و این را از احدیت خدا فاکتور بگیریم خدا یکی است، ثنویت ندارد ظاهر و باطن آن یکی است. احد بودن خدا موجب شده من نیز یکی باشم صاف و بی آلایش، بی ریا و بی نفاق، ظاهر و باطنم یکی باشد.
وی افزود: باید همانی باشیم که هستیم ، برای اینکه انسان تأثیرگذار باشد، بایدخود را رشد دهد اگر من انسان منافق باشم حرفم در دل دیگران تأثیرنمی گذارد تبلیغم اثر ندارد،سعی نمایم سلامم را از روی گناه و دورویی نگویم.
دیباجی در پایان اظهار داشت: احدیتمان زمانیست که یکی شویم بدانیم که از این دوئیت هیچ بهره ای نخواهیم برد. خواهران، احدیت را درک کنید، آن وقت است که درک می کنیم که چگونه گوش دهیم و ببینیم،آن زمان که احدیت برایمان باور پذیر است که بتوانیم آن را در خودمان ایجاد کنیم.
إنه تعلم خائنة تعین، آیا چشم خیانتکار چشم احدست؟
تا خود را حفظ نکنی، تأثیر ندارد.
و در پایان به مبلغینی که در ماه های رمضان و محرم به امر تبلیغ پرداختند هدیه ای به رسم یادبود اهدا گردید.

حجت الإسلام دیباجی مؤسس مدرسه علمیه الزهراء(س) کلاردشت   خاطر نشان کرد : مهم ترین راههای ایجاد انگیزه در طلاب این امور می باشد: پرهیز از بیان مشکلات مادی خود به طلاب، ارتباط زیاد با طلاب ضعیف،حفظ حرمت طلبه در مدرسه،ساده گرفتن امتحانات، معرفی منابع کمکی، تنوع در روش درس، تصحیح به موقع برگه ها، تشویق مادی و معنوی نه سرکوفت، بدبین نکردن طلبه نسبت به کتاب درسی، ایجاد انگیزه توسط مسئولین ، اخلاق معتدل و بدون افراط و تفریط، رعایت وقار و قناعت، سعه صدر، همراهی در زمان مشکلات طلاب، وفای به عهد به وعد وعید، تشکیل جلسات با والدین طلاب، تقدیر از همسران طلاب، واگذاری بخشی از امور مدرسه به طلاب در قالب شورای طلاب، پی گیری مستمر امور طلاب ،ایجاد صندوق قرض الحسنه و ارائه تسهیلات به طلاب،تنظیم خواب، ورزش(صبحگاهی، کوه، شنا)،حجامت یا اهدای خون( علاوه بر سلامتی از غلظت خون کم و پر نشاط)، توجه به فضای محیط( رنگ روشن، نور کافی، بوی مطبوع)، زنگ آزاد با بحث آزاد، اجرای مراسم هر برنامه با یک کلاس، راه ایجاد انگیزه توسط اساتید( تلاش برای الگو بودن، دلسوزی نسبت به طلبه و پی گیری مسائل شخصی او، برخوردمهربانه سلام و تواضع، پرهیز از تند خویی ، بدگویی، طنزهای سبک) علمی( قدرت علمی بالا- نشاط، اطلاعات کافی در مورد روحیه جوان، بیان جذاب، شروع درس با یک آیه ، حدیث یا نکته اخلاقی)
در ادامه افزودند :در ارتباط با طلبه ها(اساتید و کادر، ارتبط صمیمی با شاگرد و حضور در حجره ها، همراهی با طلاب در تفرجات و برنامه های متفرقه مدرسه، بیان نقاط قوت توانمندی هر یک از طلاب به خود او در جمع، ایجاد احساس فایده مندی، و امید به آینده) باید داشته باشند .

                                                                        شاید برای آمدنت دیر کرده‌ای

                                                                       وقتی نگاه آینه را پیر کرده‌ای

                                                                       دیری است آسمان مرا شب گرفته است

                                                                    خورشید من، برای چه تأخیر کرده‌ای؟

تلاش هاي علمي امام حسن عسكري(ع) در چه زمينه هايي بود؟
حضرت امام حسن عسكري عليه السلام با وجود همه فشارها و كنترلها و مراقبتهاي بي وقفه حكومت ظالم عباسي، يك سري فعاليتهاي سياسي، اجتماعي و علمي در جهت حفظ اسلام و تشيع و مبارزه با افكار ضد اسلامي و ضد شيعي انجام داد كه اهم كوششها و تلاشهاي علمي ـ فرهنگي آن حضرت عبارت است از:
1. تربيت شاگردان
گرچه حضرت امام حسن عسكري عليه السلام بر اثر نامساعد بودن زمان و محدوديت بسيار شديد كه حكومت عباسي اعمال مي كرد، موفق به گسترش دانش دامنه دار خود در سطح كل جامعه نشد، ولي در تربيت شاگرداني كه هر كدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف ناب تشيع و رفع شبهات دشمنان شيعه نقش مهم و به سزايي داشتند، موفق گشت.
شيخ طوسي رحمه الله تعداد شاگردان آن حضرت را بيش از صد نفر ثبت كرده است(1) كه در ميان آنان چهره هاي برجسته و مردان وارسته اي، مانند: احمد بن اسحاق اشعري قمي، ابو هاشم داود بن قاسم جعفري، عبدالله بن جعفر حميري، ابو عمرو عثمان بن سعيد عَمْري (نائب خاص حضرت حجت)، علي بن جعفر، محمد بن حسن صفار و… به چشم مي خورند.(2)
2. تشويق نويسندگان
هر قلم به دست متعهد، نهايت تلاش خود را براي اطلاع رساني، هدايت و… جامعه به كار مي بندد؛ ولي تشويق از نويسنده و آثار او خستگيها را از تن او دور مي كند، و بر فعاليت او مي افزايد، و اين خود عامل توسعه علم و دانش و آگاهي در جامعه مي شود.
حضرت عسكري عليه السلام در كنار تربيت شاگردان از تشويق نويسندگان غافل نبود؛ از جمله داود بن قاسم جعفري مي گويد: كتاب «يوم و ليلة» از يونس آل يقطين را به حضرت عسكري عليه السلام عرضه داشتم. امام فرمود: «تَصْنيفُ مَنْ هذا؛ نوشته چه كسي است؟» گفتم: نوشته يونس است. آن گاه فرمود: «اَعْطاهُ اللّهُ بِكُلِّ حَرْفٍ نُورا يَوْمَ الْقِيامَةِ؛(3) خداوند در مقابل هر حرف، نوري به او در روز قيامت عطا فرمايد.»
البته سيره تمام امامان شيعه بر اين بوده كه بر نويسندگي و كتابت ترغيب و نويسندگان و قلمزنان را تشويق كنند. حضرت صادق عليه السلام به مفضل بن عمر فرمود: «اُكْتُبْ وَ بُثَّ عِلْمَكَ في اِخْوانِكَ، فَاِنْ مِتَّ فَوَرِّثْ كُتُبَكَ بَنيكَ، فَاِنَّهُ يَأْتي عَلَي النّاسِ زَمانُ هَرْجٍ ما يَأْنَسُونَ فيهِ اِلاّ بِكُتُبِهِمْ؛(4) دانشت را بين برادرانت بنويس و نشر بده! اگر از دنيا رفتي، فرزندانت وارث كتابهايت مي شوند. به حقيقت زمان هرج ومرجي فرا مي رسد كه مردم جز بر نوشته شان انس نمي گيرند[و توجه نمي كنند].»
و همچنين نقل شده است كه برخي آثار را خدمت حضرت عسكري عليه السلام عرضه داشتند كه درباره آن نظر دهد. حضرت فرمود: «صَحيحٌ فَاعْمَلُوا به؛(5) صحيح است بدان عمل كنيد!»
بر اثر همين تشويقها بود كه شانزده تن از شاگردان حضرت، دست به تأليف زدند و 118 عنوان كتاب، ثمره آن شد. از ميان آنها علي بن حسن فضّال 36 كتاب، محمد بن حسن صفار 35 كتاب، عبدالله بن جعفر حميري 19 كتاب، احمد بن ابراهيم 7 كتاب و هارون بن مسلم 6 كتاب دارد.(6)
و همين طور تعداد راوياني كه از آن حضرت حديث نقل نموده اند، به 106 نفر مي رسد.(7)
3. تأليف
حضرت عسكري عليه السلام علاوه بر تربيت شاگردان و تشويق نويسندگان، خود نيز دست به قلم برده و كتب و نامه هاي فراواني را براي توسعه علم و دانش و هدايت و راهنمايي جامعه از خود به يادگار گذاشته است كه به نمونه هايي اشاره مي شود:
يك. تفسير القرآن كه حسن بن خالد برادر محمد بن خالد آن را نقل كرده است. قابل يادآوري است كه امروزه كتابي با عنوان «تفسير الامام العسكري عليه السلام » موجود است كه عالمان رجال و حديث بر آن نقدها دارند و آن را غير از نوشته اصلي مي دانند.
دو. كتاب «المنقبة» كه مشتمل بر بسياري از احكام و مسائل حلال و حرام است.(8)
به جز اينها كتب ديگري نيز به آن حضرت منسوب است.(9)
سه. نامه هاي فراوان.
درزمان امام حسن عسكري عليه السلام تشيع در مناطق مختلف و شهرهاي متعددي گسترش يافته بود و شيعيان در نقاط فراواني متمركز شده بودند؛ شهرها و مناطقي، مانند: كوفه، بغداد، نيشابور، قم، آبه (آوه)، مدائن، خراسان، يمن، ري، آذربايجان، سامراء، جرجان و بصره كه از پايگاههاي شيعيان به شمار مي رفتند. در ميان اين مناطق، به دلائلي سامراء، كوفه، بغداد، قم و نيشابور از اهميت ويژه اي برخوردار بودند.(10)
حضرت براي گسترش فرهنگ تشيع، توسعه علم و دانش، و هدايت و سازندگي، نامه هاي فراواني به آن شهرها نوشته است، مانند: نامه آن حضرت به شيعيان قم و آوه كه متن آن در كتابها مضبوط است،(11) و نامه هاي فراوان حضرت به مردم مدينه،(12) و نامه اي كه امام به «ابن بابويه» نوشته، و نامه مفصلي كه حضرت خطاب به «اسحاق بن اسماعيل» و شيعيان نيشابور نوشته است.(13)
در نامه اخير، آن حضرت پس از توضيح درباره نقش امامت در هدايت امت اسلامي و تشريح ضرورت و اهميت پيروي از امامان و هشدار از سرپيچي از فرمان امام، نوشته اند: «.. اي اسحاق! تو فرستاده من نزد ابراهيم بن عبده هستي تا وي به آنچه من در نامه اي كه توسط محمد موسي نيشابوري فرستاده ام، عمل كند. تو و همه كساني كه در شهر تو هستند، موظفيد بر اساس نامه مزبور عمل كنيد.»(14)

ادامه »

در باره ی اینکه چرا امام زمان(عج) غيبتشان از زمان امام حسن عسكري(ع) آغاز نشد بايد گفت هر چند آن حضرت به شدت از ديد مزدواران حكومتي پنهان بود و تنها به خواص شيعه نشان داده شده بود ولي با اين حال هنوز به مقام امامت نرسيده بود و لذا معنا نداشت كه آن حضرت به غيبت رود. علاوه بر اينكه امام حسن عسكري(ع) به شدت از آن حضرت حفاظت مي فرمود و امكان نداشت تا امام حسن عسكري (ع) زنده است گزندي به امام زمان(عج) وارد شود اما پس از شهادت امام حسن عسكري(ع) شرائط به نحوي شده كه حفظ جان امام زمان (عج) كه آخرين حجت خدا بود تنها به غيبت آن حضرت وابسطه بود لذا به امر خدا آن حضرت در پس پرده غيبت رفته و دنيا را به اميد ظهور خود نگه داشت.
اما اگر منظورتان اين است كه با توجه به شرائط سخت امام حسن عسكري(ع) چرا غيبت از زمان ايشان شروع نشد بايد گفت با توجه به رواياتي كه در زمينه امام زمان(عج) مبني بر آخرين حجت خدابودن دوازدهمين نفر رسيده بود خلفاي ظالم و مزدورانشان مي دانستند كه حجت آخرين خدا از فرزندان امام حسن عسكري(ع) خواهد بود لذا ترس و وحشت آنان تنها از ناحيه فرزند امام حسن عسكري (ع)بود نه خود آن حضرت و تمام فشارها و ظلمهايي كه به امام حسن عسكري (ع) كردند هم بدين جهت بود پس لزومي نداشت غيبت از امام حسن عسكري(ع) آغاز شود علاوه بر اينكه خداوند اينگونه مقرر فرموده بود كه تنها حجت آخرش را از ديده ها پنهان كند.

در تاريخ آمده است در روزگاري كه امام يازدهم (عليه السلام) در سامرا در حبس به سر مي بردند قحطي شديدي رخ داد به گونه اي معتمد، خليفه وقت، به مسلمانان دستور داد به صحرا بروند و با نماز استسقا از خداوند طلب باران كنند. مسلمانان سه روز پي در پي چنين كردند و از خداوند طلب باران كردند، ولي خبري از باران نشد. در روز چهارم جاثليق نصراني با شماري از نصارا و مسلمانان براي طلب باران به صحرا رفتند. در آنجا راهب مسيحي دستانش را به سوي آسمان گشود و باران نازل شد. و باز روز دوم مردم براي طلب باران چنين كردند و با دعاي راهب مسيحي آسمان شروع به باريدن كرد و مردم از آب باران سيراب گشتند. آنها از اين كردار راهب تعجب كرده، در حقانيت دين اسلام شك كردند به گونه اي كه شماري از آنها مسيحيت را برگزيدند. اين كردار براي خليفه وقت بسيار سخت و نگران كننده بود. لذا به صالح بن وصيف دستور داد كه امام را از زندان آزاد كرده، نزد او بياورند. پس از آزاد كردن امام، حضرت را نزد خليفه بردند. خليفه به حضرت عسكري (عليه السلام) گفت: امت محمد (صلي الله عليه و اله) را درياب كه بدين وسيله شماري از آنها از دين برگشتند و نصراني شدند. حضرت به خليفه گفت: از مردم بخواهيد كه فردا حاضر شوند. خليفه در پاسخ حضرت گفت: مردم از آب بهره مند شدند و ديگر نيازي ندارند كه فردا به صحرا بروند و طلب باران كنند. حضرت در پاسخ خليفه گفت: مي خواهم شك را از ذهن مردم بزدايم و آنها را از اين واقعه نجات دهم. خليفه امر كرد تا جاثليق و راهب مسيحي در روز سوم هم براي طلب باران حاضر شوند و مردم هم با آنها باشند. با دستور خليفه روز سوم جاثليق و راهب و همه نصارا و مسلمانان براي طلب آب آماده شدند. پس همه نصارا طبق عادت دستها را به سمت آسمان گشودند و آن راهب نيز چنين كرد و بناگاه آسمان ابري شد و باران شروع به باريدن گرفت در اين هنگام امام عسكري براي رفع شك و شبهه از ذهن مردم و براي اثبات حقانيت دين جدش از راهب خواست كه دستش را بگشايد. وقتي او دستش را گشود ديدند در ميان انگشتان او استخوان آدمي است. پس امام آن استخوان را از دست راهب مسيحي گرفت و در پارچه اي پيچيد. آنگاه به راهب گفت: حالا تقاضاي باران كن. راهب دست به چنين كرداري زد ولي به جاي بارش باران، ابرها به كناري رفت و خورشيد نمايان شد. مردم از اين واقعه تعجب كردند و در اين زمان خليفه از حضرت پرسيد: اي ابا محمد، علت اين امر را برايمان بازگو. حضرت فرمود: اينها در بعضي از قبور به استخواني از استخوانهاي انبيا دست يافتند، و استخوان هيچ پيامبري زير آسمان شكار نگشت، مگر آنكه آسمان شروع به باريدن كرد. مردم سخنان حضرت را پسنديدند و سپس دست به آزمون زدند و متوجه شدند امر چنان است كه ابومحمد (عليه السلام) گفته است. پس از اين ماجرا حضرت به سامرا بازگشت و شك و شبهه در حقانيت دين -كه از ناحيه جاثليق و راهب مسيحي ايجاد شده بود - از مردم برطرف شد و اين امر خليفه و مسلمانان را خوشحال كرد. به گونه اي كه حضرت درباره آزادي ديگر زندانياني كه با ايشان بودند سخن گفت و خليفه دستور آزادي همه آنها را صادر كرد.(1)

………………………………………………………

1.مناقب آل ابي طالب، ج4، ص 425.

گويند اسحاق كندي يكي از دانشمندان و فيلسوفان عراق بود و در ميان مردم به علم و فلسفه و حكمت شهرت داشت، ولي او اسلام را قبول نداشت و بدين ترتيب بر آن شد تا كتابي درباره ناهمگونيهاي قرآن بنويسد. زيرا به نظر او برخي از آيات قراني با برخي ديگر توافقي ندارد بلكه از تطبيق آنها ناهمگوني مشاهده مي شود. لذا دست به نوشتن چنين كتابي زد و همه هم و غم او در نوشتن اين كتاب خلاصه شده بود. روزي يكي از ياران و شاگردان اسحاق، خدمت امام رسيد و جريان اين كتاب را به آگاهي حضرت رسانيد، امام به او فرمود: آيا در ميان شما يك مرد هوشمند و رشيد موجود نيست كه با برهان واستدلال، كندي را از نوشتن اين كتاب باز دارد و او را پشيمان كند؟
شاگردش گفت: ما از شاگردان او هستيم و از نظر علم و دانش نمي توانيم از پس او بر آييم و او را از باور داشتن بازگردانيم. امام عسكري (عليه السلام) به او فرمود: آيا آنچه را به تو بياموزم به او ابلاغ مي كني؟ شاگردش اين امر را پذيرفت.
امام فرمود من سخني را به تو مي آموزم و تو نزد استاد برو، و چند روزي او را در اين كاري كه آغاز كرده ياري كن. هنگامي كه با او دوست شدي، به او بگو پرسشي به نظرم رسيده مي خواهم از شما بپرسم، و او خواهد گفت بپرس.
بگو: اگر نازل كننده قرآن نزد تو بيايد آيا ممكن است بگويد كه‌ «مرادم از معاني اين آيات، غير از آن معاني است كه تو براي آن آيات فهميده اي و درك كرده اي؟ استاد خواهد گفت: بلي چنين امري ممكن است.»
در اين هنگام شما به او بگو: «تو چه مي داني، شايد مراد او از آيات قرآن، غير از معاني باشد كه تو فهميده اي.»
شاگرد نزد استاد خويش رفت و به دستور امام مدتي استاد را در امر نوشتن كتاب ياري كرد و با او دوست و صميمي شد. روزي به استادش گفت: آيا ممكن است كه نازل كننده قرآن معاني اي را اراده كرده باشد غير از آنچه شما از آيات قرآن فهميده اي؟ استاد تأملي كرد و به شاگردش گفت: پرسش خود را مجدداً بيان كن و شاگرد پرسش خويش را تكرار كرد.
استاد گفت: بلي، چنين امري ممكن و محتمل است يعني ممكن است خدا معنايي غير از معاني ظاهري آيات قرآن اراده كرده باشد چون كلمات داراي احتمالات است.
سپس به شاگرد گفت: حقيقت ماجرا را برايم باز گو چه شخصي به شما اين سخن را آموخته است؟
شاگرد گفت به دلم افتاد كه اين امر را از شما بپرسم.
استاد گفت: اين پرسش، پرسشي مهم و عميق و بلندمرتبه است و بعيد است كه از جانب شما باشد.
شاگرد گفت: اين سخن را از امام عسكري (عليه السلام) شنيده ام.
استاد گفت: اكنون حقيقت را گفتي و چنين مسائل جز از خاندان رسالت شنيده نخواهد شد. آنگاه كندي تقاضاي آتش كرد و همه آنچه در باب ناهمگونيهاي قرآن و آيات قرآني نوشته بود به وسيله آتش سوزاند و نابود كرد.(1)

………………………………………………

1-مناقب ابن شهر آشوب، ج4، ص 424.

امام يازدهم (عليه السلام) نيز چون پدر خويش قرآن را مخلوق مي دانند. ابوهاشم مي گويد من پيش خودم گفتم دوست دارم كه نظر امام يازدهم را درباره قرآن بدانم كه آيا قرآن مخلوق است يا غيرمخلوق و حال اينكه قرآن ما سوي الله است.
آنگاه امام رو به من كرد و گفت: اي ابوهاشم آيا خبر امام صادق به تو نرسيده است كه امام در مورد نزول قل هو الله احد فرموده است: خلق الله لها اربعه آلاف جناح فما كانت تمر بملك من الملائكه الا خشعوا لها، و قال هذه نسبه الرب تبارك و تعالي (1)خدا براي آن چهار هزار بال آفريد و هيچ دسته اي از فرشتگان از آن آيه نمي گذشتند مگر آنكه در برابرش خشوع مي كردند و فرمود: ان الله خالق كل شيء و ماسواه مخلوق (2) يعني بدرستي كه خداوند آفريننده هرچيزي است و غير از او مخلوق هستند و در ثاقب المناقب آمده است كه امام پس از خطور اين خيال در ذهن راوي به او فرمودند كه خداوند خالق هرچيزي است و ماسواي او مخلوق است.

………………………………………………………………………………………..

1-بحارالانوار، ج50، ص 254.
2- ثاقب المناقب، ص 249.

خلفاي عباسي براي زير نظر داشتن فعاليت‌هاي فرهنگي، علمي و سياسي امام هادي عليه‌السلام، آن حضرت را در سال 236 ه.ق از مدينه به سامرا انتقال و در محله عسكر سكونت دادند. چون امام حسن عليه‌السلام و پدر بزرگوارش امام هادي عليه‌السلام در محله عسكر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگي مي‌كردند و به عسكري لقب يافتند (1) و اين لقب مشترك بين آن حضرت و پدرشان امام هادي عليه‌السلام است و آنها را عسكريين گفته‌اند.
اين شايعه لفظ درپي آن بوجودآمده كه گروهي ازمخالفين معتقدبودندكه امام حسن عسكري (ع)عقيم مي باشد.اگر بنا بود اين لفظ به (گاف) نوشته يا تلفظ شود،كه به معناي عقيم بودن است بايد امام هادي نيز عقيم مي‌بود و از نعمت فرزند محروم تلقي مي‌شد. از سوي ديگر عسكر لفظي عربي است و به معناي لشكر است. عسكري اسم منسوب است و منسوب به عسكر است و اصولا در زبان عربي حرف گاف وجود ندارد. پس آنچه صحيح است، عسكري (با كاف) است، نه عسگري (با گاف).
در به وجود آمدن شايعه عقيم بودن حضرت عوامل مختلفي چون خلفاي عباسي،جعفر كذاب، و فردي به نام زبيري…تاثيري به سزا داشت.
……………………………………………..
۱-صدوق، علل الشرايع، قم، مكتبه الطباطبائى، ج ۱، باب ۱۷۶، ص ۲۳۰ * صدوق، معانى الأخبار، تهران، مكتبه الصدوق – مؤسسه دار العلم، ۱۳۷۹ ه’. ق، ص ۶۵ * بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۱۳، ح ۱.

شهادت مظلومانه عالم ربانی، آیت الله شیخ نَمر(ره) را به دست عوامل مزدور وهابیت سعودی به عموم مسلمانان جهان و پیروان خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام تسلیت عرض می نماییم.

در پی اعدام مظلومانه آیت الله نمر و 46 تن دیگر از شیعیان در عربستان، طلاب مدرسه علمیه الزهراء (س) کلاردشت  در سالن اجتماعات این مدرسه تجمع نموده، و تنفر و انزجار خود را از این اقدام وحشیانه آل سعود اعلام داشتند.

و پس از  قرائت نماز مغرب و عشا، قرائت  یک صفحه از سوره انعام را به روح آیت الله نمر و 46 تن از شیعیان عربستان هدیه نمودند.

شیخ “نمر باقر النمر” ‌روحانی شیعی برجسته عربستانی، در سال 1379 هجری قمری مصادف با 1968 میلادی، در شهر “العوامیه” در استان القطیف در شرق عربستان در خانواده‌‌ای اهل علم و دین به دنیا آمد که از آن علمایی چون “آیت‌الله شیخ محمد بن ناصر آل نمر” (قدس سره) و خطبای حسینی چون جدش حاج “علی بن ناصر آل نمر” سر بر آورده بودند.

تحصیلات مقدماتی و هجرت برای تحصیل علوم دینی

تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر العوامیه به پایان رساند و در سال 1400 هجری قمری مصادف با 1989 میلادی، برای آشنایی نزدیک‌تر با انقلاب اسلامی ایران و تحصیلات حوزوی ابتدا به ایران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علمیه حضرت قائم(عج) حضور پیدا کند که در همان سال توسط آیت‌الله سید محمدتقی مدرسی در تهران تأسیس شده بود.

شیخ نمر پس از 10 سال تحصیل در حوزه علمیه حضرت قائم(عج)، عازم سوریه شد و در حوزه علمیه حضرت زینب(ع) برای ادامه تحصیلات حوزوی و علوم دینی نام نوشت و در حضور اساتید این حوزه به تحصیل پرداخت.

وی دوره کتاب‌های اصولی از جمله “اصول” المظفر، “رسائل” شیخ انصاری و “کفایة” آخوند خراسانی را گذراند و در علم فقه نیز “اللمعة الدمشقیة” نوشته شهید اول، “جامع المدارک” خوانساری، “مکاسب” شیخ انصاری و “مستمسک العروة الوثقى” سید حکیم و دیگر کتاب‌های فقهی را مطالعه کرد.

نخستین بازداشت شیخ نمر به می 2006 میلادی بازمی‌گردد، هنگامی که شیخ به محض بازگشت از سفر کوتاه‌ مدتش به بحرین و بازگشت به عربستان، به دلیل مشارکت در همایشی بین‌المللی قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد.

اتهام شیخ این بود که در این همایش، در عریضه‌‌ای، از رژیم سعودی خواسته بود به “قبرستان بقیع” رسیدگی کرده، مذهب “تشییع” را به رسمیت شناخته و شیوه‌‌های آموزشی و درسی کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند؛ همین.

اما بازداشت مجدد شیخ نمر، به 23 آگوست 2008 میلادی بازمی‌‌گردد که در شهر “القطیف” به دست نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. این بار اتهام شیخ برای بازداشت بنابر ادعای رژیم سعودی درخواست از شیعیان مناطق شرقی عربستان برای آماده‌شدن به منظور دفاع از خود و جامعه خویش بود که رژیم ادعا می‌‌کرد، این سخنان نمر به معنی تحریک شیعیان عربستانی برای جدایی از حکومت مرکزی بود.

رژیم سعودی از بیم قیام مردمی و خشم و غضب شیعیان مناطق شرقی عربستان شیخ نمر را 24 ساعت پس از بازداشت آزاد کرد.

این روحانی برجسته عربستانی یک بار دیگر در مارس 2009 میلادی در معرض بازداشت قرار گرفت.

صفحات: 1· 2

هنگامی که دید در خانه اش پرده ای آویزان شده که بر روی آن تصاویری وجود دارد، به یکی از همسرانش فرمود: این پرده را از جلو چشمان من بر دار،چون هرگاه نگاهم به آن می افتد، به یاد دنیا و زینتهایش می افتم.

نهج البلاغه ص 301، خطبه 160.